Hayat bir yarış,
Menzil bir karış;
Yine “zor” deriz,
Hem yaz hem de kış.
Her şey izinle,
İnlersen inle;
Hayat dinlemez,
Sen onu dinle.
Elini uzat,
Hayâtı bir tat;
Zehirli baldır,
Acısı kat kat.
Kemal yaşında,
Mezar başında
Bu gülmek nedir?!
Zehir, aşında…
Yok eski eda,
Hayâta veda
Ediyoruz, bak
Bitti ses seda.
Ne kısa ömür!
Hep keyfini sür,
Olabilirse
Gaflete özür.
Artık bu sefer,
Gözlerimde fer
Kalmadıysa da
Tek gördüğüm: yer.
Seher vaktinde
Kendini dinle,
Dinlesen ne ki
Sefer vaktinde?!.
Âdem SIYAM