Işık karanlığı boğar

Her gün nice canlı doğar

Dünyaya sığmayan insan

İki metre yere sığar

Her insanın derdi vardır

Kiminin başı hep kardır

Çoğu kimse eder isyan

Sabredenler bahtiyardır

Gelip geçer her gelecek

Bir gün ölüm de ölecek

Dünya üç beş günlük bir han

Sürur cennette olacak

Kim ne götürdü faniden

Kefenle gitti her giden

Sen ölmeden evvel uyan

Hırs

Göçebilirsin aniden

Zaman buz gibi eriyor

Ya zehir ya bal veriyor

Nefsin şerrinden et aman

Ömür süratle geçiyor

Bu dünyada bir garip ol

Ulvi şeylere talip ol

Musibet gelirse dayan

Sabret diline sahip ol

Ölüm meleği gelmeden

Canını tenden almadan

Yüksel niçin gaflet, nisyan

Kişi ölmeli ölmeden 

Yüksel UCA