Yoksa ondan bir eser, ya sa’yin ne içindir?

İyi olmak istersen ahlakını düzelt sen;

Bil ki, bi’set-i Nebi hüsn-ü ahlak içindir.

Hüsn-ü ahlak yüceltir insanı kemalata;

Şan ü şeref götürmez insanı hakikata.

İnsan olmak gayemdir demek istiyor isen,

Yapış hüsn-ü ahlaka, çık yüce kemalata.

Dünya dedikleri bu geçici köhne handa

Kim ne almış, ne satmış, ne kâr etmiş ki onda?

Kişi bırakmamışsa hüsn-ü hulktan bir eser,

Hasar-dîde olmuştur, dünyada ve ukbada…

Muhtacım Yâ Rasûlallah! – İsmail Küpçü

Bu dünya-yı deniye kimseye yar olmamış;

Hiç bir batn-ı beşeri hakkıyla doyurmamış.

Herkes ondan bir darbe, elim bir tokat yemiş;

Hüsn-ü ahlak sahibi asla zarar görmemiş…

Hüsn-ü suret sahibi nice nice kimseler,

Bir müddet gönüllerde hoşça yer edinmişler.

Sonra derekelere yavaş yavaş inmişler;

Hüsn-ü siret sahibi daim hıfz edilmişler

İsmail Küpçü