BİLGE BİR ADAM

I. Bölüm

Her fırsatta evine gidiyordum artık. Beni daima güleryüzle karşılıyordu. ‘Bilge’ diyordum ona. İlkin “Ne haddime” diyerek itiraz etmiş, fakat ısrarım üzerine kabullenmişti. Merhamet damarı kabaran annem, yaptığı yemeklerden bir tabak da Bilge için ayırıyor, benimle gönderiyordu. Bilge de ufak tefek hediyeler veriyordu bize. ‘Karşılıksız hediye kabul etmemek’ gibi bir ilkesi vardı. Minnet altında kalmak istemiyordu sanırım. Bir gün bana, “Kütüphanem sana açık. Hangi kitabı arzu edersen alabilirsin. Okuduktan sonra getirir yerine koyarsın” dedi. Kitapları konusunda son derece titiz olmasına karşın bana bu imkânı tanıması büyük bir lütuftu doğrusu. Teşekkür ettim. Okudukça bilgim artıyor, bilgim arttıkça sorularım çoğalıyordu. Bilmediklerimi bilmeye başlamıştım çünkü. Benim için bir ilim ve hikmet yuvası olmuştu onun evi. Bilge, mükemmel bir terbiyeci, harika bir ruh mimarıydı. İçinden çıkamadığım konuları ona soruyordum. Büyük bir sabırla beni dinliyor, sorularıma cevap veriyordu.

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

Yazının devamı : http://www.nurdanhaber.com/tr-tr/haberler/22446/batinilik/