Sen her kusurdan münezzehsin, ey Vedûd ve ey Mâruf!
San’atın ne kadar güzel, ne kadar mükemmeldir Senin

Levha 1
İbadet zevki ve taat neşesi içerisinde
Bir kısrak tayını koklayıp kolluyor
Tarifsiz duygularla etrafa bakıyor
Minicik gagasıyla yaptığı yuvasında
Minicik bir kuş kuluçkaya yatıyor
Gelecek hediyeler için gün sayıyor
Koyunlar en taze otlardan hazmolmuş
En lâtif, en nazif halis, hoş ve gıdalı
Sütünü kınalı kuzularına içiriyor
Ya korkak tavuğun horozlanması
Civcivleri için ite bile kafa tutması
Ne hoş manzara, ne ulvî bir vaziyet
En katı kalpleri bile rikkate getiriyor
Seyrine, lezzetine doyum olmuyor
İnsanın bırakıp da ayrılası gelmiyor

Levha 2
Küdûretli, kesafetli, kara toprakta
Nazik, lâtif, rengârenk çiçekler açıyor
Sanki zemin bize gülücükler saçıyor
Onların üstünde nakışlı kelebekler
Sanki uçuşuyor gelincikler, menekşeler
Kalın veya incecik binlerle dallardan
Tomurcuklar patlamış, yapraklar gövermiş
Onların etrafında nağmeli bülbüller
Sanki bizimle o şekilde konuşuyor o bitkiler
Ya gelin gibi süslenmiş ağaçlara takılacak
Muhteşem kirazlar, şahane şeftaliler
Kudretin şekerlemeleri dutlar, erikler
Ne hoş manzara, ne vecdaver bir faaliyet
En akıllıları bile kendine hayran bırakıyor
Şaşkınlıktan insanın ağzı açık kalıyor

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

Levha 3
Muhteşem, muntazam, müzeyyen Kâinat
Baharda mescid-i kebir hükmünü almış
Mahlûkat, garip nakışlarla süslenmiş,
Birlikte bayram namazı eda ediyorlar
Çayırlar, kırlar, bağlar, bahçeler onun
Tevafuklu Kur’an-ı Mu’cizül-Beyan’ı olmuş
Şakıyan, münakkaş hadsiz kuşlar, kuşçuklar
Güzel sesli, ihlâslı hafızlar olmuş
O parlak sayfaları kıraat ediyor
En güzel, en acip en yeni harikalarla
Sani-i Zülcelâl, Allah-ı Zülcemâl
Yani Rabbimiz, Melikimiz, İlahımız
Bize kendini sevdirmek, bildirmek istiyor
Saati bir sene nafile ibadete mukabil
Tefekkür dedikleri bu olsa gerek

Aziz SİMA