Hayat bir yardımlaşmadan ibarettir. Hayatı yanlış olarak bir “mücadele” olarak yorumlayanlar var. Hayat bir yardımlaşmadır. Eğer yardımlaşma olmasa idi biz yani insanlar ayakta bile duramazdık.

Ne demek istiyorum? İkiyiz küsur kemiğimiz bizim ayakta durmamızı sağlıyor.

Kaslarımız bu kemikleri destekliyor.

Tendonlar ve diğer yapılar anatomik yapımızın önemli parçaları.

Vücudumuzun ahenk içersinde çalışması için bütün organlarımız birbirine yardım ediyor. Yardım etmeseler vücudumuzun dengesi ve hayatiyetini devam ettirmesi bozulur.

Bu muntazam yardımlaşma işi nasıl oluyor?

“Çünkü nasıl insanın bir eli diğer eline rekabet etmez,

bir gözü bir gözünü tenkit etmez,

dili kulağına itiraz etmez,

kalb ruhun ayıbını görmez.

Mutlaka birbirinin noksanını tamamlar, kusurunu örter, ihtiyacına yardım eder, organlar birbirinin vazifesine yardım eder. Yoksa o insan vücudunun hayatı söner, ruhu kaçar, cismi de dağılır.” Yani insan mükemmel bir saray vaziyetinden, dağılmış bir harabeye döner.

Bedenimizin yaşaması ve hayatiyetini devam ettirmesi  organlar arasındaki mükemmel ahenk ve uyumdan dolayıdır.

Mesela kalp çalışmasa, beynin çalışması bir işe yaramaz.

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

Akciğer görevini yapmasa, böbreğin tıkır tıkır çalışmasının bir önemi yoktur.

İnsan vücudunun hayatı ve devamı öyle bir hassasiyet içindedir ki, vücuttaki bütün organların tam ve uyum içinde çalışmaları gerekmektedir.  Birisi diğerine çelme atsa, ya da rakip olarak hareket etse, hayat uçar, vücut dağılır ve ölür. Vücut ve organlar arasındaki bu şiddetli uyum ve ahenk herkesin bildiği bir hakikattir. Bu dayanışma, kainattaki diğer canlılara da şümullendirilebilir.

İnsanın nasıl ki, maddi bir bedeni ve bu bedenin mükemmel bir uyum ve işleyişi varsa, aynı şekilde manevi bir bedeni ve bu bedenin de mükemmel bir uyum ve işleyişi mevcuttur.

Mesela maddi bedenimizde beyin ne ise, manevi bedenimizde akıl odur.

Maddi cesedimizde kalp ne ise, manevi cesedimizde gönül odur.

Maddi cesedimizde akciğer ne ise, manevi bedenimizde vicdan odur.

Maddi bedenimizde gözümüz ne ise manevi bedenimizde basiret odur vs…

İşte, nasıl maddi bedenimizi ayakta tutan ve yaşatan uyum ve ahenktir, aynı şekilde insanın manevi beden ve cesedini yaşatan ve ayakta tutan şey de  manevi cihaz ve duyguların şiddetli uyum ve ahenk ile işlemesi ve çalışmasıdır. Şayet akıl kalbe, kalp basirete, basiret vicdana muhalefet etse, manevi bedenin düzeni ve ahengi kaçar, intizam ihtilale ve bozulmaya yüz tutar ve en sonunda manevi hayat söner ve ölür.

Bu yüzden aklı ile vicdanı arasında sıkışanlar, manevi buhrana giriyorlar. Aslında bütün psikolojik rahatsızlıkların temelinde bu manevi anarşizm bulunuyor. Yani kalbi yılan ve çıyan ile dolmuş birisi, pis bir iş yaptığı zaman, az buçuk bozulmamış olan vicdanı müteessir oluyor.

Halbuki maddi organ ve cihazlar gibi  bu manevi organ ve cihazlar  İslam terbiyesi altında, uyum içinde hareket etseler, mükemmel bir uyum ve ahenk içinde maddi ve manevi huzuru bulacaklardır.

Prof.Dr.Sıtkı Göksu