Şiiri şîrle emmiş O, ana kucağında;
Kahramanlar yuvası Maraş’ın bucağında.
Dolunay saflığında İslâm’la müeddebdir;
Filiz vermiş Karakoç, bir edeb ocağında…

Türk Edebiyâtı‘nda, Hisar‘larda O vardı;
Hareket‘i her zaman, hep Töre‘ye uyardı.
O’ndan öğrenmiş idik “Beyaz Dilekçeler“i;
Bizim nesil O’nu hep tanır, sever, sayardı.

Uzun ömürler versin Cenâb-ı Hakk, kendine;
Yıllarca hizmet etti mukaddesâta, dîne…
“Çiçek açtığı zaman ıhlamurlar“, hâtırla;
İhlâs ile duâlar edib Bahâeddîn’e…

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

Ekrem Kılıç

Antakya, 4.10.2017