BİZİ YIKMASI MUHTEMEL EN ÖNEMLİ SEBEP: İ’LAY-I KELİMETULLAH DIŞINDA GAYELER ARAMAKTIR; OSMANLI DEVLETİNİN YIKILIŞINDAN İBRET ALALIM!

Osmanlı Devleti’ni zaferden zafere koşturan i’lây-ı kelimetullah ruhu zayıflamış; İslâma sımsıkı sarılma yerine, ondan uzaklaşma; rızây-ı ilahî yerine mal ve makam elde etme gibi dünyevî talepler birinci plana alınmıştır. Bunun neticesi olarak, her alanda çürüme ve dağılma süreci başlamıştır. Viyana’da Avrupa’nın en güçlü ve düzenli ordusu olduğu inkâr edilemeyen Merzifonlu’nun askeri, Allah için gazâ yapmayı değil, gayr-i müslimlerden ganimet elde etmeyi birinci derecede düşünür olmuş; ganimet toplama derdine düşen asker düşman tarafından gâfil avlanarak perişan edilmiştir. Aynı durumu, III. Selim devrindeki Nizâm-ı Cedid tartışmalarında da görüyoruz. Nizâm-ı Cedid adı altında devleti ıslâh etmek isteyenlerin dahi, kayık gezileri ve boğaz safaları ile, Nizâm-ı Cedid için toplanan paraları kendi zevkleri için harcamaları tarihçe çok iyi bilin-mektedir. Hedef Allah rızası ve fazilet değil, menfaat olmaya başlamıştır. Tanzîmât hareketiyle yara teşhis edilmişse de, iyileştirici değil yarayı azdırıcı reçeteler uygulanmıştır. Abdülaziz’i katleden Mithad Paşalar ve Abdülhamid’i hal’ eden İttihâdcılar, tam manasıyla bir menfaat şebekesi halinde çalışmışlardır. Zaten II. Mahmûd’dan itibaren i’lây-ı kelimetullah değil, sadece adı bulunan adalet, hukuk, müsâvât ve hürriyet gibi kavramlar, yenileşmenin ruhu olurken, İslâmî hayattan hızla Avrupaî hayata kayma başlamıştır. 1908’de II. Abdülhamid’in ittihâd-ı İslâm felsefesini yıkmaya çalışan İttihâdcılar, 1913’lerde Ziya Gökalp’ın dahi tenkid edeceği kadar dinden ve imandan uzak bir Turancılık fikrine saplanmışlardır. Neticesi, koca Osmanlı Devleti’nin kısa zamanda parça parça olmasıdır. Bunun acı misâlleri çoktur.

Kısaca, şer’-i şerif ve kanun-ı münifden ayrılma, devletin her alanında gerileme ve çözülmeleri meydana getirmiştir.
Prof. Dr. Ahmet Akgündüz

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…