بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ

وان من شيئ الا يسبح بحمده

Çok Muhterem Üstâdımızın mübârek rûhu için El Fâtihâ…

Risale-i Nur Şakirdleri kardeşlerimizle bir hasbihaldır.

(Taziye ve teselli)

Mukaddeme:

1- Bilinen şeyleri söylemek belki abes zannedilir. Fakat Peygamber (sav)   الدين النصيحة الدين النصيحة الدين النصيحة buyurduğuna imtisalen hasbel beşeriye bilinen şeyler unutulmamak için tekrar abes olamaz.

2- Söylemek her mü’mine lazım mı? El cevap: Niyeti halis olmak şartıyla Sure-i Asırdaki hüsrana   düşmemek için her mü’mine îmân ve amel salihadan sonra

وتوا صوابالحق وتوا صوابالصبر

hakkı ve sabrı tavsiye bir vazîfedir.

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

3- Sünühat-ı Kalbiyesi tevekkuf etmiş kalbi perîşân zihni müşevveş pek kusurlu kardeşinizin inşaallah şu sönük kısa yazısı niyetteki ihlasına perde olmaz. Müstaid ve müteyakkız kalbi fedekar kardeşlere hizmet için yeni bir şevk vesilesi olur. و من الله توفيق

Hazreti Üstâdın Rahmeti rahmâna kavuşması ba’zı kimselerde acib şeyleri hatıra getirmiş: Ezcümle diyorlar ki:

• Üstâdın vefatıyla şakirtleri dağilâçaklar mı?
• Yerine kim bu vazîfeyi devâm ettirecek?

Eğer hizmet Üstâdın şahsına münhasır ise baş giderse ayak paidar olmaz. Bu şüpheli sözlere cevaben deriz ki:

1. Merhum Üstâd bu vazîfeyi birinden devralmamıştır, zulümler ve işkencelerle geçen hayâtında Kur’ân ve îmân hizmetinde Allah tarafından çalıştırılmıştır. (Said bir çekirdek idi çürüdü gitti fakat ondan nûrânî Risale-i Nur Külliyatı bir şecere tüba gibi ve yüzotuz parça Risale-i Nur eczaları cennet meyveleri gibi yetişti o mubarek eserleri kim okumuş veyâ dinlemişte kabûl etmişse onlarda Risale-i Nurun talebeleri ve Kur’ân’ın tilmizleri ve bu mübârek meyvelerin garezsiz ivezsiz naşirleridirler) Peygamber (sav)in vefatından sonra başka bir peygamber gelmemiştir ve gelmeyecektir. Fakat şeriatı ve ona inzal buyuruluna Kur’ân hurufuyla nukuşuyla ebede kadar hıfz-ı İlahi ile mahfuzdur, İslamiyette vefat-ı nebevîden sonra çok şaşalı bir sûrette parlamış ve intişar etmiştir.

انا نحن نزلنا الذكر وانا له لحافظون

fermanı Kur’ân’ın muhâfazasına Cenab-ı Hakkın teahüd buyurduğuna kati bir delildir. Bu asırda merhum üstâd hikmeti müktezası Allahu Zülcelâl bu vazîfeyi gördüğünü insaf ile bu hizmeti başından sonuna kadar geçen vakayı tetkikten geçirenler tereddüt etmeden kabûl ederler ümidindeyiz. Bizi bu kanâata götüren saiki merhum üstâdın Risale-i Nurun Neşrine başladıkları zamânlarda (Kur’ân’ın bütün surları yıkılmıştır. Kur’ân tek başıyla kendini müdafaa ediyor.) tarzındaki beyânlarında bulabiliriz. Çünkü o zamânlarda mekteplerden din dersleri kaldırılmış, medreseler ilga edilmiş, tekke ve zaviyeler seddü-bend edilmiş yani Kur’ân’ın üç mühim kalesi yıkılmış demek idi Kur’ân’ı inzal eden Zâtı Vacibül Vucudun onu muhâfaza hususundaki taahüdü elbette zuhura gelecek idi. İşte ta’bîr ve temsil caiz ise Kur’ân’ın iç kalesinden yani İslâmiyete hizmette bin sene bayraktarlık eden Türk milleti içinden Türkiyeli bir din alimi bu kutsi hizmete memur edilmiş Âlem-i İslamiyete göre iç kale mesabesindeki Türkiyeden çıkardığı bu din alimine iç kaledeki Kur’ânla bağlı mü’minlerin zaif îmânlarını takviye ve mütahayyirleri zulmata düşmekten kurtarmak için onların îmânlarına müteveccih hucumlara karşı Kur’ân’ın mahzeni esrarındaki silahları, zair ve mariz düşmüşler içinde Kur’ân’ın mukaddes ecza deposundaki tiryâkları havi Risale-i Nuru çok ağır şartlar altında neşir ve tatbik sahasına koydurmuş o zâtta Lillahilhamd bu kudsî vazîfede muvaffak olmuştur. Evet hücumlar kırılmışkalplere îmâni kuvvet yani îmân-ı Tahkiki dersleri kalplere herkesin istidadına göre verilmiştir. İşte o Mübârek mücahidin hizmetinin hitâmı demek olan başta habibullah (asv) bütün sevdiklerimizin gittikleri âleme göçmesi ve ….. tıyle tahakkuk etmiştir.

Hayâtında eserleri şahsına bağlanmadığını hem eserlerinde ve hem şifâ müsahebelerinde müteaddit defalar emreden muhterem üstâdın vefatı şakirdlerin dağılmalarını değil, belki aralarındaki su-i tefehhümleride اذا مروا باللغو مروا كرامًا sırrınca izale ederek İhlas Naidelerini ihlal etmeden ve enaniyete düşmeden devâm ettirmelerine sebep olacaktır. İmanı tahkiki dersi alan Risale-i Nur Şakirdlerine yakışanda budur.

2. İkinci endişeli ve şüpheli suala gelince. Nurun mesleki tarîka değildir ki bir babaya lüzûm görülsün ve bir  postnişine ihtiyâc olsun. İhlas risalesi bu suale kâfi ve mukni cevap verdiğinden sözü o risaleye bırakarak hatıra gelen şöyle bir suale cevap vermeğe çalışalım.

Sual: Madem ki Merhum Üstâda Allah’ın bir memuru diyorsunuz Nurun meslekide tarîkat kaidesine tâbi’ olmadığına göre böyle bir memura artık ihtiyâc yok mu varsa kimdir? veyâ ne zamân böyle bir memuru Allah gönderecektir.

Elcevap: لايعلم الغيب الا الله Gaybı ancak Allah bilir. Bizler buna kaniyizki Risale-i Nurun kalplerdeki fütuhatı İnayat-i Hakla devâm edecek belki Üstâdın hayâtından ziyade vefatından sonra Risale-i Nurdan istifade edenler çoğalacak bunlar umûm mevcuda göre adeden azlıkta olsalar bir gün gelecek ki eser-i Rahmet ve İnayet olarak Zülcenaheyn bir zât emri İlahiile bu îmânlıların başına getirilerek îmânsızlığa karşı mücahede ve İlayı Kelimetullah yaptırılacaktır.

Risale-i nur Şakirtlerine düşen Hizmeti İmaniyeye devâm edip Allah’ın iradesine ait işlerde boşu boşuna meşgûl olmamak ve bütün ehli îmâna elel hususnur hizmetindeki talebe kardeşlerle uhuveti bozan şiddetle kaçınmaktır.

Cenab-ı Hak Merhum ve mübârek Üstâdımız nihâyetsiz ve bizleri de dalaletleriyle şefâati Ahmediye (aleyhisselatü vesselama) mazhar buyursun.

Hizmette füturdan ve ehli ilhad ve dalaletin şerlerinden muhâfaza ile Hizmet-i Kur’âniyyede muvaffak buyursun. AMİN. الباقى الحب فى الله

Risale-i Nur şakirdlerinden âciz  ve hayır duânıza muhtaç  bir kardaşınız.

İbrahim Hulusi Yahyagil (Rh)