Kaç gündür kendimi tutuyorum ama olmadı, vicdanım susmayı kaldıramadı.

Bir gazetede köşe yazarlığı yapan ve Risale-i nur’u, Resulullah (asv) efendimizi, Kur’an-ı azimuşşanı, ezan-ı muhammediyi, ve daha ne kadar kutsalımız varsa sektör haline getiren, sanayileştiren zat; tekrarların artık para etmediğini anlamış olacak ki, bu sefer başka bir konuya el atmış. Yada kalem sallamış diyelim.

Öyle yapmazdı; yada yapmamalıydı da galiba telaşa kapıldı! İşsiz kalma, aç kalma telaşı!

İşte bu telaş sebebi ile Bediüzzaman hazretlerinin Risale-i Nur’un bir çok yerinde ondan stayış ile bahsettiği özel hizmetkarı, özel şoförü, özel talebesi ve özel varisine saldırı başlattı.

Bu kadar ‘özel’ olduğunu nerden mi anlıyorum..?

Tabi ki Bediüzzamanın kendi ifadelerinden ve onu onlarca talebeleri arasından seçerek ona “Mutlak Vekil” payesi vermesinden.

Tekrarlara girmeyeceğim…

Kaç gündür sosyal medyada ve diğer haber sitelerinde herkes gerekeni söyledi… yazdı.

Ben bakılması gereken ama bakılmayan  pencereden bakacağım. Sözü de fazla uzatmadan konuya gireceğim.

Daha önce yazmıştım http://nurdanhaber.com/tr-TR/kose-yazilari/3160/nedir-bu-agabeylere-olan-husumet çünkü bazı whatsApp  guruplarında Hüsnü ağabeyi hafife alan, inceden dokunduran hatta sorgulayan paylaşımlar görmüş, cevap vermiştim.

Fakat o zaman Hüsnü ağabeye yapılan bu saldırıları pek anlayamamış, saldıran arkadaşların geçmişte aldıkları ders ve eğitim refleksi ile böyle davrandıklarını sanmıştım.

Zira bu saldıran arkadaşların alt yapısına baktığınızda temellerinde Yeni Asya’nın çürük yapı taşlarını göreceksiniz.

Şimdi bazı eşhas bana çok kızacaklar…

Kızacaklar ne kelime, aldıkları kültüre uygun olarak iyi saydıracaklar da.

Hatta “Sen nereden geldin? Senin temelin ne?” diye şimdi söyleniyorlardır da, onun cevabını ben yukardaki linkte vermiştim. Tekrar yok.

Ama öyle değilmiş; yani bu davranışlarının sebebi sadece çürük temel değilmiş. Asıl konu başka, daha vahim. Yani onlar için daha vahim. Yoksa rüzgarın bile bir şey koparamadığı azametli dağa üfürük ne yapsın?

Onların üfürükleri ancak gece işe yarar, o da karanlıkta eve gittikleri zaman ıslık çalmak için.

Mesele şu…

Herkes biliyor ve takdir ediyor. 

Risale-i Nur okuyan ve kendini cemaatin bir ferdi kabul eden herkes Hüsnü Bayramoğlu ağabeyin ittihad için sarf ettiği gayreti ve emeği görüyor, dua edip takdir ediyor.

Tabi ki nur talebelerinin ittihadı, ittihad-ı islama bir zemin olacaktır. En azından bir kıvılcım, bir çıra, bir şule olacaktır. Bu da bazı çevreleri rahatsız etmektedir.

Sadece bu mu?

Tabi ki değil…

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

Hüsnü Bayram ağabey aynı zamanda Risale-i Nur’u kullanarak kendine rant sağlayanlara ve sözde neşriyat adı altında Risale-i Nur’a perde olanlara, hubb-u cah ile Risale-i Nurları kullananlara, Risaleleri değiştiren yada orjinalliğini bozanlara, bu hizmet-i Nuraniyede kendine makam mevki arayan ve sağlayanlara ve dahi siyasal nurculara karşı ciddi bir mücadelenin içinde olduğunu yine Risale-i Nur okuyan ve kendini bu hizmetin bir ferdi gören ve mehdiyet iddiasında olmayan bütün cemaatler tarafından dikkatle takib edilmekte ve keza takdir görmektedir.

Fakat öyle görünüyor ki bazı eşhası da rahatsız etmektedir.

Adam yıllarca dünyaya çalışmış para kazanmış ama bir türlü şöhret olamamış! Dünya kadar yatırımlar yapmış, tam şöhreti yakalamışken………

Bir diğeri kendi mesleğini bırakmış yıllardır Allah, Peygamber, Esma ve benzer kutsallar üzerinden keseyi dolduruyor. Tam köşeyi dönecekken………..

“Yahu bu adam nereden çıktı? Daha önce yoktu! Şimdi bu şoför parçası(!) bizim paramızın bizim şöhretimizin önünü mü kapatacak? Daha önce biz bu hizmette cezaevinde yatarken o nerdeydi…….?”

“Ben yıllardır bir ilden başka bir ile, bir sahneden başka bir sahneye koşturuyorum konferanslar, seminerler veriyorum. Ne güzel sistemimi sektörümü oluşturmuşum, eşler-dostlar, hayranlar-muhibbanlar oluşturmuşum; şimdi ne olacak!” endişesi yaktı, geçti.

Ama bazıları fazla zeki; krizi bile fırsata çevirmeyi biliyorlar.

Hüsnü ağabeyi önce tezyif eden bir yazı yazıyor, millet ayaklanınca da bu sefer Bediüzzaman’ın bütün talebelerini –Hüsnü ağabey dahil- sayarak onlardan ders aldığını yazarak, onlara iftira ediyor. Halbuki üstadımızın hiçbir talebesi böyle katakulli işleri bilmez. Bilmeyen de öğretemez.

Onlar Nur talebelerine ancak Risale-i Nurdan azami istifadenin nasıl kesbedileceğinin yollarını -üstaddan nasıl ders aldılarsa- VEKALETLERİNE BİNAEN bize aktarıyorlar.

Bu arkadaş da gittiği her konferans yada toplantıya yaptığı pazarlıkta kaç tane kitap, kaç kane cd alınacağını söylüyor. Anlaşma sağlandıktan sonra “Tamam” diyor. Anlaşmalarını sağlayan, pazarlıkları yapan kendisi değil, eşi. Pardon asistanı (!).

Düşünün bakalım, bu arkadaşımız doktorluk yapsa ona gelen her hastaya, risale tavsiye eder miydi?

“Kardeşim senin hastalığın şu, ben onu tedavi ederim, fakat 100 adet Hastalar Risalesi, 50 adet Tabiat Risalesi ve 150 adet de İhlas Risalesi alman şartıyla!” Böyle bir şey olabilir miydi?

Nurcu doktorların piri Sadullah Nutku, ne yapardı bilen var mı?

Her hastasını muayene eder ve tedavi süreci içinde de mutlaka verdiği kitapları okumasını söyler, okuturdu.

Yani Risale-i Nuru kendisine bir sektör, geçim kaynağı, rant kapısı haline getirmedi.

Bediüzzamanın hiçbir talebesi yapmadı. Bakın Bediüzzamanın talebelerine, aralarında zengin var mıydı?

Risale-i Nur’u kendilerine eş, iş ve aş sağlamak için kullandılar mı?

Onlar sadece bir şey yaptılar ve yapıyorlar. Onlara verilen emanete ihanet etmeden sahibleniyor, böyle sahte kahramanlara karşı muhafaza ederek, ulaştırılması gereken yerlere ulaştırıyorlar.

Söylenecek ve yazılacak çok şey var ama –şimdilik bir daha cami duvarına yaklaşmamak şartı ile- bu kadar ile iktifa ediyorum.

Saadet ve muhabbetle kalınız.