Bediüzzaman’ın Çileli Hayatından Bir Numune
Hz. Bediüzzaman 60 yaşını geçtiğinde Eskişehir hapsinden tahliye ile sekiz seneye yakın kalacağı Kastamonu’ya sürülmüştü. İki buçuk ay polis karakolunda insafsız polislerin vicdansız tarassudat ve keyfi muamelelerinin muhatabı olmuştu. Daha sonra karakolun karşısında fakir bir hanımefendiye ait olan eve taşınacak ve burayı küçük bir medrese-i nuriye addedecekti. Kastamonu senelerine ait kendisini gören Kastamonulu Satı Yılmaz şu fevkalade ciğersuz ve insanı ağlatan hadiseyi naklediyor:

“Üstâd Bediüzzaman Kastamonuda bulunduğu yıllarda, arasıra gider, Hacı İbrahim dağından kuru odunlar toplar, alır getirir, fırıncıya verirdi. Onun mukabilinde ekmek alırdı…”
Bu talebesinin ifadesinden anlaşılıyorki, Hazret-i Bediüzzaman, dağlara teneffüs kasdıyla çiktiğında, kuru odunlarda topları, gelirkende onları sırtına yüklenir getirirmiş.. Taki, kimsenin minneti altına girmesin.
O Kastamonu’nun ilk günlerinde karakolda bir menfi gibi muamele görüyordu ve yapayalnızdı. O halde şu mektubu kaleme alıyor ve Husrev Efendiye götürüyor.
Aziz Kardeşim Hüsrev

Şükür, hakkımda inayet-i İlâhiye devam ediyor. Ben burada rahatım. Fakat hizmete şiddetli ihtiyacım var. Sizlerden biriniz yanımda bulunmazsa çok üzüleceğim. En evvel hizmet nöbeti sana düştü. Sonra başkası yapar. Bu husus için ben burada hükûmete ve emniyet müdürüne müracaat ettim. Eğer senin yol masrafı verilse veya teshilat gösterilse, çok iyi olur. Yoksa borç ediniz, burada beraber çalışıp o borcu vereceğiz. Gelirken beraber mu’cizeli Kur’ânımızı ve matbu’ Onuncu Söz’ü ve Hafız Ali’nin el yazısıyla benim için tevafuklu yazılan onuncu Söz’ü ve altı esma-i İlâhiyenin altı nükteleri -eğer yazmışsan- birlikte getir. Bu husus hakkında burada zabıtaya ve hükûmete bildirdim.

Süleyman ve kardeşlerime çok selâm…

11 Mayıs 1936 Kardeşiniz

Rahmetli Said Özdemir Ağabey’in Vefatının Sene-i Devriyesi

Kastamonu Emniyet Mûdüriyeti eliyle

NurdanHaber