Zübeyir ağabey, 1965 senesinde İstanbul’dan uzaklaşıp, Eskişehir’e, Abdülvahid Tabakçı’nın evine gelir… Geçici olarak orada kalmakta iken, Halil Yürür kendisine bir mektup yazar. Zübeyir ağabey mektuba hemen cevap verir. Mektubun aslı Halil ağabey tarafından hatıra olarak saklanmış… Bilhassa sağlıkla ilgili çok güzel tavsiyeler ihtiva eden bu mektubu olduğu gibi yayınlıyoruz:

Bismihi Subhanehu
Esselamü Aleyküm ve Rahmetullahi ve Berakâtühü
Aziz ve Fedâi Kardeşim Halil
Hem sana, hem kıymetli ve muhterem kardeşim Mustafa’ya (Mustafa Ekmekçi) çok selâm ederim.
Risâle-i Nur’un Nevvar, feyyaz, füsunkâr mütalaasında ve kudsî hizmetinde muvaffakiyetler dilerim. Mektubunu aldım.
Seninle görüşünce bende fedaîliğe doğru olan ruhum nasıl ihtizaza gelirse mektubun da beni öylece mütehassis etti. Gelip giden kardeşlerden dâima soruyordum, acaba hasta mı diye merak ediyordum.
Artık benimle senin eski canlılık günlerim geçti, bundan sonra sıhhatine çok dikkat et.
Başta Üstadımız, Sertacımız Sevgili Üstadımız kendini dâima koruyordu. Üstadımızın hizmetine girdikten sonra ayıldım, kendimi korumaya başladım. Fakat eski dikkatsizliğimden ileri gelen rahatsızlıklar ibadetime, hizmetime zarar vermeye başlamıştı. Elhamdülillah eskisinden çok farklıyım şimdi çalışabiliyorum. Ankara ve İstanbul kalabalıktır. Orada yapacağım işleri yapamıyorum. Bunun için daha bir müddet kalacağım.
Aziz kardeşim! Dünya fanidir, sıkıntısı da fani, sevinci de fanidir. Cefası fani, safası da fanidir. Senin öyle çilelerle cefalarla ve lûtf-u ilâhi sayesinde gördüğün hizmetler bir bin kıymetindedir. Merhum, Mübeccel, âsil ve sevgili Üstadımız hasta bir talebesine çok defa diyordu ki; “Senin bu hastalığınla yazdığın üç-dört sahifelik hizmet, sıhhatli halinde yirmi sahifeden daha makbuldür” mealinde ders verirdi.
Gündüz uykusunu sakın sakın fazla uyuma. Yatsın uyuyup sabahtan kalk. Kendini Süleymaniye veya daha uzak, Fatih’e koş. Gündüz bir iki saatten fazla uyku, bütün hastalıkların başı olan sebeplerden birisidir. Hasta da olsan sabahleyin fırla fırla ya Allah deyip bu yaz havasından, ilâhi feyzinden istifade et. Üstadımız yaz kış daima bütün ömründe çıkmış ve dağlara, bahçelere yürüyerek gitmiş… Emirdağ’ında, Barla’da o mecalsiz halinde mutlaka dışarı çıkıyor ve yürüyordu.
Sıhhatin en büyük muhafızı üç nimet-i ilahiyede:
1- Temiz Hava
2- Her gün yürüme
3- Yemekleri vaktinde saatinde yeme.
Duana çok muhtaç, kusurlu Kardaşın
Zübeyr

Boğaziçi Üniversitesi Öğrencileri ile Risale-i Nur Dersi” ŞUALAR’DAN 9.DERS ( 9. ŞUA )