Hasan Atıf Ağabey’in Bediüzzaman’la ilk Buluşması

(1900 – 1988)

HASAN ATIF EGEMEN KİMDİR?

Hasan Atıf Egemen Ağabey, 1900 senesinde Sinop’ta doğmuş, 27 Nisan 1988 tarihinde İzmir’de vefat etmiştir. Doğum yeri Sinop olmasına rağmen, hizmet hayatı daha çok ‘Aydın’ taraflarında geçmiştir. Bu sebeple Risale-i Nur’un bir kaç yerinde ‘Aydınlı Hasan’ olarak anılır. Sadece bir yerde, Kastamonu Lâhikası’nda, ‘Kürt Atıf’ diye de geçer adı. Bunun sebebi, Çivril Kaymakam’ının, Bediüzzaman’ı kastederek “Başımızda bir Kürt varken bir Kürt daha çıktı” şeklinde üst makamlara telgraf çekmesidir. Atıf Ağabey 27 Nisan 1988 tarihinde İzmir’de vefat etmiştir. Atıf Ağabey’in babası ilkokul öğretmenidir. O günkü şartlarda Adana Lisesi Müdürlüğü de yapar. Bu nedenle Atıf Ağabey, liseye Adana’da başlar, Sinop’ta tamamlar. Birinci Cihan Harbi sırasında Sinop’ta önce tahrirat kâtipliğinde mübeyyiz (resmi dairede büro memuru, yazıcı) olarak, sonra telgrafçı olarak görev yapar. 1. Harb-i Umumî’de askerliği telgrafçılıkla biter. 1930’lu yılların ilk yarısında sağlık sebebiyle Ege Bölgesi tarafına yerleşen Hasan Atıf, bu tarihlerde Risale-i Nur’u ilk defa Nazilli’de duyar; kendisine, Yakup Cemal isminde bir trenci tarafından eserlerden verilir. 1941 senesinde Üstad Bediüzzaman Hazretleri’ne ilk ziyaretini Kastamonu’da gerçekleştiren Atıf Ağabey’in bu ziyaretleri, yıllar boyunca devam eder… İlk döneminde, Bediüzzaman Hazretleri yazdığı bir mektupta, “Hüsrev’in ve kahraman Tâhirî’nin bir üçüncüsü oluyor” diyerek onu taltif, teşvik ve teşci eder… 1943 Denizli Hapishanesi’ne, Bediüzzaman’la beraber aynı sebeple giren Hasan Atıf ve Homalı Mehmet Ali Çakıcı’nın orada yakın dostlukları olur ve Hasan Atıf sonradan, Homalıların tavassutu ile Mehmet Ali Çakıcı’nın hemşiresiyle evlenir. Kayın biraderi Mehmet Ali Çakıcı’nın ismi Şuâlar’da geçmektedir. Atıf Ağabey, 1949’da Aydın’ın Nazilli ilçesine bağlı Sultanhisar bucağına yerleşir. Sultanhisar 1958’de ilçe olmuştur. Burada Risale-i Nur eserlerini yazarak çoğaltmaya devam eder ve Osmanlıca hususunda çok sayıda talebe yetiştirir. Yakın çevreyi de devamlı gezmeye başlar. 1952’de yakın talebesi Sabri Karagöz ve Konyalı Halıcı Sabri ile beraber Nazilli’de çok ağır şartlar altında bir hapis hayatı daha yaşar. Hasan Atıf Egemen, Ege’de geçimini sepet, çuval, süpürge satarak temin eder. Daha sonra Cevşenü’l-Kebir, Delaili’n-Nur, Hülasatü’l-Hülasa yazarak İzmir’de tabettirir. Osmanlıca hattı çok mükemmel, iri ve okunaklıdır. Risale-i Nur’da Hasan Atıf Ağabey’in ismi çok geçmektedir. Sadece Kastamonu Lâhikası’nda 36 yerde geçmektedir. Emirdağ Lâhikası’nda da Üstad Bediüzzaman’ın “Başta Hüsrev ve Tâhirî olarak 12 kahraman” dediği varisleri arasında da ismi sayılmaktadır. Vefatına birkaç sene kala, sevenleri, Atıf Ağabey’i İzmir’e götürürler ve Yeşilyurt semtinde bir eve yerleştirirler. Aynı evde 1988 senesinde, 88 yaşında iken vefat eder. Mezarı Çamlık’ta, Ahmet Feyzi Kul Ağabey’le yan yana bulunmaktadır. 1943 yılında Denizli’de hazırlanan Tertip: Bu metinde, Hasan Atıf Egemen’in yüksek şahsiyeti ve nurlu portresi, Risale-i Nur’dan ve anlatılan hatıralardan parçalar bir araya getirilerek tamamlanmıştır. Bilhassa, Bediüzzaman Hazretleri o sırada Kastamonu’da yaşadığı halde, 1943 Mahkemesi niçin Denizli’de başlamıştır? Bunun Hasan Atıf’la ilgisi nedir? Yer, zaman, şahidler ve Risalelerdeki yerler belirtilerek bu suallere cevaplar bulunacaktır…

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

Kaynak: Ağabeyler Anlatıyor cilt 6 ( Ömer Özcan )