Âişe (r.anhâ)’dan;
Resûlullah (s.a.s.), bir şey yapmıştı ve yapılmasına da müsaade
etmişti. Buna rağmen bazı kimseler bundan çekindiler. Bu
hâl, Resûlullah’a ulaşınca (ayağa kalkarak) hutbe irâd edip,
Allâh’a hamd ettikten sonra şöyle buyurdular:
“şu insanlara, ne oluyor ki, benim yaptığım bir şeyi yapmaktan
çekinirler. Allâh’a yemin ederim ki, gerçekten ben,
onlardan daha iyi Allâh’ı bilir ve onlardan daha çok O’ndan
korkarım.”
(Buhârî, Edep, 72, VII, 68)