Hoyratça verdim de rüzgâra ömrüm,
Kurt daldı içine, dağıldı sürüm,
Ardından yetişmek mümkün olmadı.
* * *
El sallamak düştü bana uzaktan,
Herkes gibi nasîb aldım firaktan;
Hâtıralar tâze, henüz solmadı.
* * *
Su kat, un kat… Kıvam tutmaz hamuru;
Bir dipsiz kuyudur dünya umûru,
Doldurdum bir ömür, yine dolmadı.
Âdem Sıyam
—————-
firak: Ayrılık.
umur: İşler.