إِذَا وُضِعَتِ اْلجِنَازَةُ وَاحْتَمَلَهَا النَّاسُ أَوْ الرِّجَالُ عَلَى أَعْنَاقِهِمْ فَإِنْ كَانَتْ صَالِهَةً قَالَتْ قَدِّمُونِي قَدِّمُونِي ، وَ إِنْ كَانَتْ غَيْرَ صَالِحَةٍ قَالَتْ يَا وَيْلَهَا! أَيْنَ تَذْهَبُونَ بِهَا؟ يَسْمَعُ صَوْتَهَا كُلُّ شَيْءٍ إِلاَّ اْلإِنْسَانَ وَ لَوْ سَمِعَهُ لَصَعِقَ.

“Ölü tabuta konulup da insanlar (veya erkekler) onu omuzladığı zaman, eğer iyi bir kişi ise “beni çabuk götürünüz, beni çabuk götürünüz!”diye seslenir. Eğer iyi olmayan biri ise, “Eyvah!.. bu tabutu nereye götürüyorsunuz?” der. O cenazenin sesini insandan başka her şey duyar. Eğer insan bu sesi duysaydı bayılırdı.”

İUR RİSALE-İ NUR KÜLLİYATINI HOLLANDACA NEŞRETMEYE DEVAM EDİYOR