Çok duyduk büyüklerimizden, ‘’Nerede o eski Ramazanlar…’’ diye başlayan manzumeleri. Dededen babaya, babadan oğula…
Geçmişe özlem her devrin hasleti. Yaşadığı dönemden şikayet, geçmişe dair bitmek bilmeyen güzellemeler. Kısmetliyiz ki her zaman gurur ve özlemle hatırladığımız bir geçmişimiz var.
Ne yazık ki dünyanın tüm çocukları bizim kadar kısmetli değil.
Bazı coğrafyalar çocuklara ağır, çocuklara sağır. Ne kadar bağırsan boş. O ses dededen babaya, babadan oğula gitmiyor.
Dünyanın en büyük müslüman nüfusa sahip ülkesi Endonezya, bu coğrafyalardan en önemlisi. Yüzyıllarca süren sömürü ve kanlı kılıçlar altında yazılan bir tarihin çocukları onlar.
Yoksulluk, yoksunluk içinde geçen yıllarda keyifle hatırlayacakları eski Ramazanları yok ama dünyanın her yerinde kardeşleri var.
Ve onlar bunu biliyorlar…
100bin tebessüm