ــ وعن أنسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنه قال: ]قَالَ رَسُولُ اللَّهِ # عُرِضَتْ عَلَيَّ أُجُورُ أُمَّتِي، حَتّى اَلْقَذَاةُ يُخْرِجُهَا الرَّجُلُ مِنَ الْمَسْجِدِ، وَعُرِضَتْ عَلَىَّ ذُنُوبُ أُمَّتِى، فَلَمْ أرَ ذَنْباً أعْظَمَ مِنْ سُورَةٍ مِنَ الْقُرآنِ أوْ آيَةٍ أُوتِيهَا الرَّجُلُ ثُمَّ نَسِيهَا[. أخرجه أبو داود والترمذي

Hz. Enes (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki:

“Ümmetimin ücreti bana arzedilip gösterildi. Öyle ki mescidden çıkarılıp atılan bir çerçöpün sevabını bile gördüm. Ümmetimin günahı da bana arzedil(ip gösteril)di. Kişiye Kur’an’dan kendine gelen sure veya ayeti unutmasından daha büyük bir günah görmedim.” [Ebu Davud, Salat 16, (461); Tirmizî, Fezailu’l-Kur’an 19, (2917).]

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…