Bir hiçin ardında hiç oldu ömrüm,

Bu ömürden başka ömrüm kalmadı;

Her köşede beni kolluyor ölüm,

Bu muydu taptığım hayâtın tadı?

“Mutluluk” dediğim, zehirli balmış,

“Yaşama sevinci” kırık bir dalmış,

Meğer dünya beni kendimden çalmış;

Bu işi benim de aklım almadı.

“Hayat, hayat…” derken hayat tükendi,

İşler bitmemişti, daha erkendi,

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

Olacağı buydu, bana çok dendi;

Böyle ahmaklığın konmamış adı.

***

Gidiyorsun amma gözün arkada,

Ya işini götür sen de kal ya da,

İmkânı var mıdır? Olmaz dünyâda!

Bu dünyâdan kimse bir şey çalmadı.

ÂDEM SIYAM