İnsan, yaratılışı îtibâriyle zulümden hoşlanmaz. Ancak nefsin rûha, duyguların akla, şeytanın kalbe hâkimiyeti ile zulme başlar; zâlimlikten zevk duyar. Allah korusun, bu duruma düştükten sonra da, o insan, yaratıkların en şerlisi ve zararlısı hâline geliverir. Bu sebepledir ki, insanın ulvî düşünceler, zevkler, duygular edinmesi ve kötülüğün her türlüsünden kaçınması için bütün dinlerde teşvikler, tehditler yer alır.

Başkalarının felâketi ile ilgilenmeyenin başına er geç benzer bir hal gelecektir. İnsanoğlu, topluluğun içinde yaşar. Fertler, cemiyetin parçasıdır. Bütünden ayrılmaları düşünce olarak mümkün olsa bile, tatbikatta imkânsızdır. Nasıl ki, bir vücûdun âzâları birbirinden bağımsız olamazlarsa, şahıslar da topluluğun dışında kalamazlar. Bu bağ, âileden tutunuz, dünya kadar genişleyen daireler halinde iç içe geçmiş durumda olduğundan, hiç birini diğerinden ayırdedemeyiz.

Şu hâdise benim evimle ilgili değildir, şu iş bizim memlekette olmamıştır, şu durum benim milletime dokunmuyor dediğimiz anda, ileride başımıza gelecek benzer hâdiselere fetvâ verdiğimiz anlamına gelir. Özellikle, dünyanın bir köy kadar küçüldüğü ve her köşesinde olan bitenlerin en ücrâ köşedeki insanlarca bilindiği bu çağımızda, olaylara bîgâne kalmak insânî olmadığı gibi, mümkün de değildir…

Fakat ne bilgimiz, ne gücümüz bizim dışımızda gelişen hâdiseleri gereği gibi tartacak, değerlendirecek, engelleyecek derecede olmadığından ruh ve kalb sıkıntımız had safhaya ulaşır. Galeyâna gelen insanî duyguları susturmak için ya başımızı gaflet ve ilgisizlik kumuna sokmaya veyâ olanları hoşgörme zulmüne rızâ göstermeye başlarız. Her ikisi de, beşeriyetimizi rencîde eden davranışlar olduğundan, bir türlü rahat ve huzur bulamayız.

Pekiyi, böyle durumlarla ömür boyu karşılaşıp durduğumuza göre, ne yapmalıyız? Huzûru nasıl kazanmalıyız?

Bütün varlıkların bir yaratıcısı olduğunu, insanların bu dünyaya imtihan için gönderildiğini, yoktan var edilen mahlûkatın başına gelen en ufak bir hâlin sebepsiz, netîcesiz, karşılıksız olmadığını anlayarak… Yaratıkların ve Yaratıcı’nın vasıflarını tanıyarak… Her birinin kendisine mahsus isimlerini, fiillerini öğrenerek… Kendi görevlerimizi, sorumluluklarımızı idrâk ederek…

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

İnsanoğlunun, yeryüzünde ilk göründüğü andan kıyâmete kadar sürecek olan bir mâcerâsı var. Bulundukları ortamda birlikte yaşadıkları her varlıkla beraber nereden geldiklerini, nereye gittiklerini, ne olduklarını, vazîfelerini, mükellefiyetlerini öğrenmek için binyıllardır kafa yormuş olan beşeriyet, her şeyi var eden merhametli bir Hâlık’ın bildirmesi ile hakîkate ulaşabilmiştir.

İnsanın aklını ve duygularını tatmin edebilecek açıklamalar ancak semâvî dinler ile mümkün olabilmiştir. Her halleri ile itibar ve saygı kazanmış olan doğru haberciler vâsıtasiyle gelen tebliğler doğrultusunda gerçeğin yüzü görülebilmiştir. Bu yol göstericilerin izinden yürüyenler, insanlığa lâyık şekilde yaşamış ve insanlığa yakışan mutluluğu bulmuştur.

İslâmiyetin gelmesi ile kemâle eren bu doğru haberler ve Hz. Muhammed (sas) ile mühürlenen istikàmetli haberciler kervanı, dünyanın sonuna kadar, kendilerini dosdoğru takip eden kişileri mes’ut etmeye yetecektir. Yeter ki, doğru İslâmiyeti ve İslâmiyete lâyık doğruluk bilinip uygulansın…

Yeryüzünün bu yangınından, tufanlarından, belâlarından, felâketlerinden kurtulmak isteyenlere doğru İslâmiyetin asrımızdaki en beliğ tebliğcisi olan Risâle-i Nûr Külliyâtını okumalarını ve anlamaya çalışmalarını tavsiye ederiz…