Sûre-i Feth’in âhirindeki âyetin mânâ-yı işarîsiyle verdiğiihbar-ı gaybî münasebetiyle, gelecek âyette aynı haber, aynımânâ-yı işarî ile verdiği münasebetle, bir nebze ondan bahsedilecek.
Bir tetimme
وَلَهَدَيْنَاهُمْ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا وَمَنْ يُطِعِ اللهَ وَالرَّسُولَ فَاُولٰۤئِكَ مَعَ الَّذِينَ اَنْعَمَ اللهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَۤاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ اُولٰۤئِكَ رَفِيقًا
Bu âyetin beyanında binler nüktelerinden iki nükteye işaret edeceğiz.
BİRİNCİ NÜKTE
Kur’ân-ı Mu’cizü’l-Beyan, mefâhimiyle, mânâ-yı sarihiyle ifade-i hakaik ettiği gibi,üslûplarıyla, hey’âtıyla çok maânî-yi işariyeyi dahi ifade ediyor. Herbir âyetin çoktabaka-i mânâları var. Kur’ân ilm-i muhitten geldiği için, bütün mânâları muradolabilir. İnsanın cüz’î fikri ve şahsî iradesiyle olan kelâmlar gibi bir iki mânâyainhisar etmez.
İşte bu sırra binaen, âyât-ı Kur’âniyenin ehl-i tefsir tarafından hadsiz hakaikibeyan edilmiş. Müfessirînin beyan etmediği daha çok hakaiki var. Ve bilhassahurufâtında ve mânâ-yı sarihinden başka işârâtında çok ulûm-u mühimme vardır.
7. Lem’a