EYLE TAHATTUR
Olmadı bir dahlin, yoktan var oldun,
Kalmadın ne hayvan, ne taş, ne odun,
İnsan ismi ile şerefyâb oldun,
İnsaniyet nimetini eyle tahattur.
Tekebbür ederek eyleme gurur,
Hem bu halin sana vermesin sürûr,
Varlık başlangıcın bir damla sudur,
Mebde-i hilkatin eyle tahattur.
Hangi hacetine elin yetişir,
Her halin senin dışında gelişir,
Bir ânın bir âna uymaz değişir,
Aczini, fakrını eyle tahattur.
Yeter uyuduğun, gafletten uyan,
Bitsin artık dünyalık zail rüyân,
Hayatın boşuna eyleme ziyan,
Yaratılış gayeni eyle tahattur.
Unutma fazlolunduğun in’amı,
Ne malı, iyâli, ne de makâmı,
Çokların içinden sana ikramı,
İn’amın şükrünü eyle tahattur.
Biliyorsun yakındır her gelecek,
Bu hazır hâlin de bir gün bitecek,
Ne çare ki; menzile girilecek,
Gireceğin menzilin eyle tahattur.