Nurdanhaber-Haber Merkezi-Özel

Bediüzzaman’ın kahraman talebelerinden Ceylan Ağabeyin eşi Talia ablamızın, ispartada, dershanede bir sohbetinde alınan notlar

YA RABBİM!
BANA EVLİLİK NASİP ETME.
ETTİYSEN DE SENİN SEVDİĞİN KULLARINDAN ET…

Ceylan Ağabeyin eşi Talia ablamız anlatıyor:

Ben namazdaki duâlarımda sürekli “Ya Rabbim! Bana evlilik nasip etme.
Ettiysen de senin sevdiğin kullarından et” diye duâ ederdim. Böyle duâ edilir mi? Ediyordum işte…

Ben hep Risâle-i Nur’a hizmet edeyim diye düşünüyordum. Düşüncem oydu.
Yani biz hiç görüşmedik, konuşmadık. Hatta bazen diyorum meselâ:
Şimdiki kızlarımız “Güzel mi, çirkin mi?” soruyorlar,
fakat biz ise;
Nasıl?
Üstad’ın talebesi mi?
Talebesiyse tamam derdik…

Ceylan ağabeyin Risale-i Nura sadakati

Daha biz bir haftalık evliyken, bodrumun altına girip risâle yazıyormuş. Ben zannediyordum ki  Ceylan derse gitti.
Bir ağabeyimizin ifadeleri şöyle:
Ceylan Ağabey bir haftalık evliyken biz burada risâle yazıyorduk.
Ceylan evlendiği gün bile risâle yazmakla meşguldü. Herkes tebrik için damadı ararken, o hiç kimseyle görüşmeden o gün bile Hanımlar Rehberi’ni Osmanlıca yazıyordu.” diye sonradan söylüyor…

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

Bir ara İstanbul’da biz hanımlar, o zaman tab etme makinesi yoktu, iki sayfa matbaada yazıyorlardı.
Rahmetli Hakkı Yavuztürk Ağabeyin evinin alt katındaki ufacık bir odada o kitapları elimizle kaplayıp kıvırıyorduk.
Esas hizmetler onlar oluyordu.
Ben onlardan hakikaten çok mutlu oluyordum.
Evde eksiğim mi var, eşyamız mı yok, hiçbir şeyden şikâyetimiz olmuyordu.
Ve şimdi düşünüyorum da, kendi kendime kızıyorum. Şimdi azıcık bir şey eksik olsa, Şuyumuz eksik, buyumuz eksik diyoruz…

Ceylan ağabeyin Üstadımıza olan hürmeti

Ben kendisine bazen sorardım Üstad’ı. Hep “Müsait değilim” derdi. “Müsait değilim” derken öğlene kadar arabayla çalışıyordu, öğleden sonra da Risâle-i Nur hizmetinde çalışıyordu.
Akşam yorgun geliyor, anlat deyince de “Müsait değilim” diyordu. Ben şimdi daha çok anlıyorum ki, Üstadı, tam diz çöküp ders dinler vaziyeti alıp anlatmak istiyordu, o yüzden “Müsait değilim” diyordu.
Şimdi biz meselâ âcizane elimize alıyoruz kitabı, uzanıyoruz okuyoruz.
O katiyyen hiç öyle yapmazdı.
Ceylan, Üstadın vefatından sonra, bana veya başkalarına Üstad ile ilgili hatıralardan bahsederken evvelâ abdest alır, düzgün bir vaziyette oturarak anlatmaya dikkat ederdi…

Ceylan ağabeyin pratik zekası

Ağabeylerin elbiselerini yıkayan Şükran ablamız vardı.
Çamaşır makinesi fabrikasında çalışan bir ağabeyimiz vardı, oradan kendisine indirimli bir çamaşır makinesi çıkmıştı. O ağabey Şükran Abla’ya ve eşi Ali Demirel’e demiş ki: “Bizim durumumuz müsait değil, siz alın makineyi.” Şükran Abla da demiş ki: “Hizmetin bu kadar paraya muhtaç olduğu bir zamanda, elimde yıkarım çamaşırları, bu lüks cihazı alamam” deyip yemin içmiş. “Ama sen çok yıkıyorsun, o ağabeylerin çamaşırlarını falan, al bu makineyi” demişler.
Şükran Abla da “Ben yemin etmişim, alamam” demiş. Ceylan hemen pratik zekâsı ile bir çözüm bulur: “‘Kapıdan giremez’ diye yemin ettin değil mi?” der. “Evet” der
Şükran Abla.Ceylan da almış makineyi, pencereden içeriye koymuş.Senin yeminin yerine geldi demiş…

Üstadımız Ceylan ağabeyin şehadetini haber veriyor

Bir gün arabada ön tarafta Ceylan şoförmüş.
Zübeyir Ağabey de onun yanına oturuyormuş. Sungur Ağabey de arkada Üstad’la oturuyorlar.
Üstad, Sungur Ağabeye diyor ki:
Keçeli, bunlar (Zübeyir Ağabey ve Ceylan’ı) şehit olacak diyor. Sungur Ağabey de Biz ne olacağız Üstadım? diyor.
Üstad Hazretleri Nur Talebeleri talebe-i ulûm sıfatına dâhildir.
Talebe-i ulûm ise şehit hükmündedir buyurmuştur…

Biz 15 ay evli kaldık işte. Ceylan vefat ettiğinde Nuran’a üç buçuk aylık hamileydim…