Rusya SSCB’den sonra takallus hali, devri yaşıyor. Bununla birlikte 2008 yılından itibaren Gürcistan ve ardından Ukrayna üzerinden yeniden yayılma, şahlanma aşamasına geçti. Lakin bu yeni aşamayı da bir kırılma kesecek ve Rusya tırmandığı noktadan yeniden geldiği dibe düşecek belki de 1552 yılı öncesini görecek.  Cihangirler Rusya’nın yüzeye çıkmasına ve fırlamasına neden olmuşlardır. Bunlardan ilki Timurlenk’tir ve Aksak Timur Altınorda devletini yıkıp geçmeseydi belki de Ruslar hiçbir zaman tarih sahnesine çıkamayacak, sıcak denizlere inmek bir tarafa hayalini bile kuramayacaktı.  Rusya’nın yükselmesinde ikinci büyük aşama aynen Timurlenk gibi dünyanın üzerine bir fecr-i kazip gibi esip geçen Napolyon olmuştur.  Moskova önlerinde yenilerek Rusların önünü açmış ve indifa ve öne atılma güçlerini pekiştirmiş ve kamçılamıştır.    Napolyon’un ardından Rusların önünü açan cihangirlerden birisi ise Hitler olmuştur. Onun kaderi de Napolyon’dan farklı olmamıştır.  Zafere bir ramak ve bir adım kala talihi dönmüş ve Stalin’in önünde tutunamamış tahtını tacını kaybetmiş ve Avrupa’da Almanya’nın yerini Ruslara bırakmış veya kaptırmıştır.

Bununla birlikte Rusya’nın hazım kapasitesi çok olmamakla birlikte komunizmden aldıkları güçle birlikte Soğuk Savaş’ın son faslında Afganistan’a saldırmışlar ve imparatorlukların mezarında saplanıp kalmışlardır. Burası bataklık olmuş ve Polonya gergefinde Sovyetler Birliğini ve komunizmi eritmiştir. Birilerine göre Afganistan’dan ders aldığı için Ruslar günümüzde sütten ağzı yanarak yoğurdu üfleyerek yemektedir. Bununla birlikte son sıralarda Rusya’nın Suriye’ye müdahalesinin giderek derinleştiği söz konusu edilmektedir. Nisan ayından itibaren Ukrayna’dan sonra Rusya, İran ile birlikte Suriye’de işgalci pozisyonunu derinleştirmiş bulunuyor. Özel güçler ve pilotlar sevk etmiş bulunuyor.  Dolayısıyla Afganistan’dan bir ders çıkarmadığı ortadadır. Ders alsaydı hakkında tarih tekerrür etmeyebilirdi.  Suriye’de Türkiye’ye ensar veya Afganistan’a nazaran Pakistan pozisyonu, rolü  biçenler Rusya’ya neden SSCB rolü biçmiyorlar?

Suriye giderek Rusya’nın ikinci Afganistan’ı olma yolunda ilerliyor. Bunu sarahatle ifade edenlerden birisi Suriyeli yazarlardan ve Müslüman Kardeşler sözcülerinden Züheyr Salim olmuştur. Rusya’nın iki vuruşluk canı olduğunu ve bunlardan birisini Afganistan’da kaybettiğini diğerini, ikinci canını da  Afganistan’da kaybedeceğini haber vermektedir. Dolayısıyla Rusya ikinci takallus devresine hazırlanıyor.  Yecüc ve Mecüc kuşağının aktörlerinden olduğuna göre kaderinde Suriye’nin mühim bir payı var. Kaderi onu Suriye’ye yok etmek için itiyor. Putin, Hitler ve Napolyon’un izinden cihangirlik davasını varını yoğunu, sıfırı tüketerek kaybedecektir.      

Bugün Esat cephesinde Suriye’de en mühim iki oyuncudan birisi Rusya diğeri de İran’dır. Birbirinin ikizi mesabesindedirler. İran İslam aleminin rafizisidir. Rusya ise Batı aleminin rafizisidir.  İran’ın kaderi de bir iki fiske veya darbedir.  Hadiste belirtildiği gibi ‘nathatün veya nathatani’ yani bir veya iki vuruşluk, fiskeliktir.  İslam’ın ilk devresinde Hazreti Ebubekir ve Hazreti Ömer’in iki fiskesini yiyen İran bir daha belini doğrultamamış ve İslam haziresinde erimiştir. Şah İsmail ve Humeyni gergefinde İran Suriyeli rabbani alimlerden Üsami Rifai’nin ifadesiyle Suriye’de bir iki fiske yiyerek yeniden darmadağın olacak ve tarihten geldiği tarihe, geri dönecektir.  Hadislerde Pers’in veya Faris’in kaderi bir iki boynuz vuruşu ve darbesi olarak   (nathatün ve nathatani) ifade edilmektedir.  Kaderleri aynı olan Rusya ve İran, Suriye’de  tarihin sonunu yaşıyorlar.  Tuz buz olup tarih sahnesinden silinecekler.  Böylece aynı tarihte yükselişe geçen iki rafizi devlet ( 1502 Şah İsmail, 1552 Rusya) hızlı bir erime ve iniş şeridine girmiştir.  Kaderleri onları Suriye bataklığına çekiyor.

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

Afganistan SSCB’nin sonu olmuştur. Suriye ise Rusya Federasyonunun sonu olacak ve daraldıkça daralacaktır.