Nurdanhaber – Haber Merkezi

[Sözler’in tebyizinde kıymetdar hizmeti sebkat eden muallim Ahmed Galib’in fıkrasıdır.]

“Elde Kur’an gibi bürhan-ı hakikat varken
Münkiri ilzam için gönlüme sıklet mi gelir.“
Sözün özdür ey can, tekellüf değil

Ledün ilminin zübde-i pâkidir
Bu, sümmettedarik tasannuf değil

Bu bir hikmet-i nur-u irfandır
Ki ehva ve lağv ve tefelsüf değil

Müzekki-i nefs ve musaffi-i ruh
Mürebbi-i dildir, tasavvuf değil

O Sözler bütün marifet şemsidir
Sözüm doğrudur, bir teellüf değil

İçin nurudur, lafza akseylemiş
Bir-iki satırda teradüf değil

Mutabık lafızlar birbirine
Bu aslâ tasannu’, tesadüf değil

Dizilmiş nizamla bütün harfleri
Tevafuktur, aslâ tehalüf değil

Bu bir cilve-i sırr-ı i’cazdır
Ki Kur’andandır, tecevvüf değil

KUR’AN ÜZERİNE

Bu hüsn-ü tesadüf güzeldir güzel
Bu babda ne dense tezauf değil

Said-i Bedîüzzaman-ı Nursî
Beyanı bedî’dir, taattuf değil

Teselliye ermemiş elinde kalem
Eder arz-ı dîdar, taharrüf değil

İsabet buna savb-ı Hak’tan gelir
Bu kasdî değildir, tasarruf değil

Bunu görmeyen bed nazarlar için
Telehhüf derim ben, teessüf değil

Ki var manevî hayretim galiben
Beyanım bu yolda tazarruf değil

Tevafuk, sözünde ona çok mudur
Tefevvuk, onun için teşerrüf değil

Çok işde Hak onu muvaffak ede
Tevafuk, makam-ı tevakkuf değil!

Ahmed Galib (Rahmetullahi Aleyh) 

Mektubat ( 380 – 381 )