Üstadımız Bedîüzzaman Said Nursî Hazretleri bu müthiş zamanda, fitne-i âhirzamanda, şiddetli tazyikat karşısında, savletli bid’atlar, dalaletler içerisinde, dehşetli düşmanlara mukabil mücahedesinde ne maddî ve manevî makamlara ne kutbiyet ve gavsiyet ve velayetin hadsiz makamlarına hatta mücedditiyet ve mehdiyet gibi uhrevî rütbelere ve ne de dünyevî rütbelere istinad etmemiş; bunların yerine doğrudan hizmetkarlığı, Kur’an-ı Hakîme dellallığı tercih etmiştir. İhsan-ı İlahî olarak omuzuna konulan vazife-i imaniye ve hizmet-i Kur’aniyeyi ifa etmeye himmet ve gayretini sarfederken, ilim içinde hakikata giden cadde-i kübra-i Kur’aniyeyi ümmete tarif ederken tamamen Kur’an-ı Hakîme ve onun tefsir-i hakikisi, en ekmel tefsiri olan ve mülhem-i hakikat olan hadis-ı şeriflere istinad eden meslek-i nuranisini tesbit etmiştir.

“Elde Kur’an gibi bir mu’cize-i bâki varken, başka bürhan aramak aklıma zaid görünür.

Elde Kur’an gibi bir bürhan-ı hakikat varken, münkirleri ilzam için gönlüme sıklet mi gelir?”

Hem;

“Biz Kur’an şakirdleri olan Müslümanlar, bürhana tâbi oluyoruz. Akıl ve fikir ve kalbimizle hakaik-i imaniyeye giriyoruz. Başka dinlerin bazı efradları gibi ruhbanları taklid için bürhanı bırakmıyoruz. Onun için akıl ve ilim ve fen hükmettiği istikbalde, elbette bürhan-ı aklîye istinad eden ve bütün hükümlerini akla tesbit ettiren Kur’an hükmedecek.” (Hutbe-i Şamiye, s.27)

Diyerek davasını, hedefini ilan etmiş ve inayet-i Hakla bihakkın muvaffak olmuştur. Tevazu, mahviyet ve terk-i enaniyetle yola çıkmış, izzet-ı İslamiye ve şehamet-i imaniyesi ile ümmete rehber olmuştur.

O müceddid-i ekber, o asrın vekili, bu kudsi vazifesinde kendisini takip edecek talebeler, takipçiler yetiştirirken yine tevazu mahviyet ve terk-i enaniyet mesleğinde acz ve fakr ve şefkat yolunu izleyecek, ders verdiği hakikatlara şeffaf ayine olacak, –allameler ve ünvan sahibi ehl-i makamata mukabil– kendi sermaye ve rengini karıştırmayacak reşha misal hizmetkarlar yetiştirmiştir. Ve hizmetinin tarzını muhafaza etmeyi onlara emanet etmiştir.

Hakikatte herbirisi deha derecesinde zekaya malik, hakikî evladın çok fevkinde sadakat ve irtibat sahibi, cesur, fedakâr bu insanlar ders-i Kur’an’da zeki birer muhatab olarak hakikatlerin muhafızlarıdırlar. Risale-i Nur’un tarz-ı hizmetinin idamesi için vazifedar ve gelecek nesillere ve fedakârlar cemaatine hususan vakf-ı hayat etmiş talebere rehber ve ustabaşı, bir cihette hizmetkarlık kisvesinde görünen vasiyetnamede işaret olunan muallimlerdir.

Fakat bazı ünvan ve makam ve bilgi sahibi hodfuruş insanlarca bu mübarek zatlara;

“Bunlar mı hakikat kahramanları ve dünyaya karşı meydan okuyan? Heyhat! Bunlar nerede, evliyaları bu zamanda âciz bırakan bu kudsî hizmet mücahidleri nerede?” (Şuâlar s.317)

diyerek kendilerini daha liyakatli görerek tenkide başladılar.

O mübarek zatlar ise bir istihdam-ı Rabbani ile vazifelerinde fütursuzca, sadakat ve kanaatle, her müşkilatı iktiham ederek fedakârane devam ettiler. Üstadlarından aldıkları vazifeleri levm-i lâime ehemmiyet vermeden herbirisi lisan-ı hal ile:

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

“Ben ki Risale-i Nur’u te’lif ile vazifelendirilen ve istihdam edilen Üstad’ın hizmetçisi olmayı en büyük bir nimet bilirim. Hizmetçisinin hizmetçiliğini yapmayı bir şeref addederim. Bu kalbî ve samimî bağlılığı çok görenler olabilir; fakat hiç de fazla bulmamalıdır.” (Gençlik Rehberi s.255)

diyerek vazifelerini yerine getirdiler.

Hüsnü Bayramoğlu Ağabey

Âlem-i bekaya, âlem-i berzaha irtihal eden o zatların son temsilcileri Hüsnü Bayramoğlu Ağabey de seksenli yaşlarında, Üstadımızdan gördüklerini aynen tatbik ve icra ile tevazu, mahviyet, terk-i enaniyet ve makamlardan içtinab meşrebinde devam ediyor. Azamî ihlas, azamî sadakat ve kanaatle Nurları neşre çalışıyor. Tesanüdü, ittihadı, birlik ve beraberliği muhafazaya azamî ihtimam gösteriyor.

Eski Said’in vatan, iman ve İslamiyet müdafaasında hemen hemen bütün talebelerini şehid vererek maddeten cihad-ı diniye vazifesini ifa etmesi hatta yaralanarak gazi ve esir düşerek çileler çekmesi gibi Yeni Said’in hizmetkar ve talebeleri de vazife-i kudsiyelerinde ve manevî hizmetlerinde eski talebelerin canlarını feda etmelerine mukabil bu manevi hizmetkarlar da hayatlarını feda ederek çok çileler çektiler.

Seksenli yaşlarda Hüsnü Ağabey de Nur talebelerinin manevî hizmetlerine devam ile beraber –açıkça batılı kafir zalimler ve emparyalistler ile iş birliği yaparak devletimize ve miletimize, Kur’anımıza ve onun tefsiri olan Risale-i Nur’a saldıran ve memleketimizde menfi hareket ile darbe yapmaya teşebbüs ile kan dökerek menfi hareket eden– hainlere karşı devletimizin yanında yer alarak mütedeyyin olan Reis-i Cumhurumuzu desteklemesini tenkid edenler, siyasete alet oluyor diyenler, hıyanete ortak olduklarını gösteriyorlar.

Evet, o hainlerin bu kudsî davayı ve masum mensuplarını alet etmek emelleri bertaraf olmuştur. Hüsnü Ağabeyin ve umum Nur talebelerinin bu ciddi, kararlı duruşu ve tavrı, fevkalade bir surette batılı kafir ve emperyalistlerin plan ve desiselerini inşaallah bitirmiştir.

Evet, düşman uyumaz. İnayet ve tevfik-i İlahi ile ümit edilenin fevkinde muvaffakiyet ihsan edildi. Bu muvaffakiyeti hazmedemeyenler yine tenkidler ve gıybetlere başladılar. İlim ve yazarlık kisvesinde bazı hodfuruşlar, yılmadan usanmadan bazı eski ve yeni komitelerin tesiriyle bazan haricen, bazan münferiden, bazan Fetö paralelinde, bazan dost ve bazan muarız sinsice tenkid ve tahlillere devam ediyorlar. Zaman zaman kardeşlerimiz bu hodfuruş ve enaniyetli beylere, Yeni Asya artıklarına, mason demokratların yalakalarına, hıyanet şebekelerinin kripto propagandacılarına mukabele ediyorlar. Böyle mukabelelerden rahatsız olduklarından Üstadımızın hizmetkarlarına, varislerine, hususan Hüsnü Ağabeyin yakınında bulunan, yardımcı olan genç ve fedakar kardeşlerimize de dil uzatmaktan geri kalmıyorlar. O genç kardeşlerimizi takdir ve tebrik ile dua ederek kuvvet vermek lazım gelirken sırf kendi hissiyatlarına muvafık hareket etmedikleri için bu fîsebilillah hizmet eden ve Ağabeyimizin imdadına yetişen arkadaşlara da hücum ediyorlar. Filipinler ve Uzak Doğuda yirmi seneden ziyade fedakarane hizmet eden onbinlerin hidayetine vesile olarak İslamiyete celbeden akademisyen bir kardeşimiz olan Mehmet Rıza’yı ve Hüsnü Ağabeyin yakınında bulunup ihtiyarlığına binaen iletişim ve şahsi işlerine yardımcı olan Taha ve Ebubekir ve diğer kardeşlerimizi tenkid edenlere Allah müstehakınızı versin demekle iktifa ediyor ve hayretle seyrediyorum.

Hüsnü Ağabey ve umum Nur talebeleri nerede durduklarını çok iyi biliyorlar. Yeni Asya, CHP’ye iltihak ile Fetö’ye taraftar olmakla Süfyan komitesine, deccaliyete perdesiz iltica etmiş ve mahiyet-i hakikiyesini izhar etmiştir. Üstadımızın ve Nur’un manevî mücahedesinin tam zıttında yar alanlar elbette müstehak oldukları yeri bulmuş ve hidayet güneşinden uzaklaşarak deccaliyete tam manası ile iltihak etmişlerdir.

Allah şerlerinden muhafaza buyursun, âmin!