Hüsnü Bayram Ağabeyin, 70 Yıl Önce Üstad’ın Huzurunda Okuduğu Ders Ve Ses Kayıtları

(1935 – )

HÜSNÜ BAY­RAMOĞLU

Hüsnü ve kardeşi Yılmaz ağabeylerin isimleri Emirdağ Lâhikasında şu şekilde geçmektedir: “Saf­ran­bo­lu’da­ki ha­lis kar­deş­le­ri­miz­den Hıf­zı’nın kü­çük med­re­se-i Nu­ri­ye­si olan ha­nesin­de­ki kü­çük ve çok ça­lış­kan ma­sum­la­rı 7 ya­şın­da Yıl­maz ve 13 ya­şın­da Hüsnü’nün ve on­lar gi­bi Nur’­­a ça­lı­şan muh­te­rem va­li­de­le­ri­nin mü­ba­rek ka­lem­le­riy­le yaz­­dık­la­rı teb­rik­le­ri­ni, umum Saf­ran­bo­lu ve Ef­lâ­ni med­re­se-i Nu­ri­ye­si na­mı­na bu Ra­ma­zan’ın bir Fir­dev­sî te­ber­rü­kü he­sa­bı­na ka­bul et­tik. Yıl­maz’ın rü­ya­sı ay­nen çık­mış.” (Emir­dağ Lâ­hi­ka­sı-I, 42)HÜSNÜ VE YIL­MAZ Bay­ram Ağa­bey­ler, Saf­ran­bo­lu kah­ra­man­la­rın­dan Ber­ber Hıf­zı Bayram’ın oğul­la­rı­dır. Hüsnü Ağa­bey 1935 do­ğum­ludur. 1949’da, daha çocuk sa­yı­la­bi­le­cek yaş­ta, Üs­tad Bediüzzaman hazretlerinin hiz­me­ti­ne gir­miş­tir. Vefatına kadar Said Nursi hazretlerinin en yakınında bulunup, O’nun ders ve terbiyesinden geçen altı büyük hizmetkârdan birisi olmuştur. Aynı zamanda Hz. Üstadın şoförlüğünü de yapmıştır. Bediüzzaman’ın va­si­yet­le­rin­de varis ve ve­kil ta­yin et­ti­ği en genç ta­le­be­si­dir. Üstad’ın beş vasiyetinde de Hüsnü ismi geçmektedir. Ri­sa­le­ler­de de Hüsnü ve Yılmaz ağa­beyler­in adlar­ı mü­tead­dit yer­ler­de zikredilmiştir.

Hüsnü Bay­ram ağa­be­yin an­lat­tı­ğı ha­tı­ra­la­rı şöy­le kay­det­tik:

ÜS­TAD’I NA­SIL TA­NI­DIM?

“Üs­tad’la ha­tı­ra­la­rı­mız çok faz­la. O za­man­lar not tut­mak gi­bi bir im­kâ­nı­mız ol­ma­dı, zaten ha­tı­ra­lar­dan zi­yâ­de Ri­sa­le-i Nur­la­ra önem ve­ril­me­li.

“Ehl-i ima­nın za­a­fa uğ­ra­dı­ğı ve çok az in­sa­nın ima­nı, İs­lâm’ı ya­şa­dı­ğı dö­nem­de Üs­tad’ımız, Kas­ta­mo­nu’ya ne­fiy ola­rak ge­li­yor. Kas­ta­mo­nu ile Saf­ran­bo­lu ir­ti­bat­lı; bi­zim peder de Saf­ran­bo­lu’da ber­ber. Din­dar bir ber­ber ol­du­ğu için ge­len gi­den çok olu­yor, soh­bet edi­yor­lar. Bir gün bir zat, ‘Kas­ta­mo­nu’ya ve­lâ­yet sa­hi­bi, çok bü­yük bir zat gel­miş’ di­ye bah­sedi­yor. Ci­var köy­le­re ka­dar, halk ara­sın­da bu ya­yı­lı­yor. Her­kes se­na ile Üs­tad’tan bah­se­di­yor… Bi­zim Saf­ran­bo­lu da din­dar bir mem­le­ket­tir. Pe­der­le be­ra­ber bir­kaç âlim ve ho­ca Üs­tad’ı ziya­ret ede­lim, di­ye ka­rar ve­ri­yor­lar…

“Üs­tad’ı evin­de zi­ya­ret edi­yor­lar. Meh­med Fey­zi Efen­di o za­man hiz­me­tin­dey­miş. Üs­tad’ımız o va­kit o âlim ve ho­ca­la­ra di­yor ki: ‘Kar­de­şim! Bu Ri­sa­le-i Nur­lar med­re­se­nin malı­dır, si­zin bun­la­ra sa­hip çık­ma­nız la­zım, bun­la­rı oku­yun ve neş­re­din, si­zin ma­lı­nız­dır bunlar…’ Çı­kı­yor­lar dı­şa­rı…

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

“Bi­zim pe­der ta­ri­kat me­rak­lı­sı, el al­mak için tek­rar zi­ya­ret edi­yor Üs­tad haz­ret­le­ri­ni. Meh­med Fey­zi Efen­di di­yor ki: ‘Sen bak Üs­tad’ın ka­pı­sı­na, açık­sa gir, Üs­tad se­ni ka­bul eder.’ Pe­der ba­kı­yor, Üs­tad’ın ka­pı­sı ka­pa­lı; hür­met­le ka­pı­yı tık­la­ta­cak, fa­kat içe­ri­den ses­ler ge­li­yor, Üs­tad yük­sek ses­le ko­nu­şu­yor, içe­ri­de bir ce­ma­at var… Bek­li­yor içer­de­ki­ler çık­sın di­ye… İki-üç da­ki­ka son­ra Üs­tad ka­pı­yı açı­yor, ‘Gel ba­ka­lım, ni­ye gel­din tek­rar, otur ba­ka­lım’ di­yor. Babam ba­kı­yor içe­ri­de hiç kim­se yok. ‘Ho­cam, ben ta­ri­kat der­si al­ma­ya gel­dim, bi­zim ec­da­dı­mız ta­ri­kat­la meş­gul­dü bi­raz, sa­na in­ti­sap et­mek is­ti­yo­rum’ di­yor. Üs­tad: ‘Bak kar­de­şim! Ben 12 ta­ri­kat­tan ders ve­re­bi­li­rim, 12 ta­ri­kat­tan ders ver­me­ye me­zu­num; fa­kat za­man ta­ri­kat za­ma­nı de­ğil, ima­nı kur­tar­mak za­ma­nı­dır’ di­yor.

“Ney­se Üs­tad so­ru­yor, pe­der, ‘İki ta­ne oğ­lum var’ di­yor. Üs­tad da, ‘Sa­na ri­sa­le ve­re­ceğim, bun­la­rı ya­za­cak­sı­nız, oku­ya­cak­sı­nız, neş­re­de­cek­si­niz; si­zin ha­ne­ni­zi med­re­se-i Nu­ri­ye ka­bul edi­yo­rum. Hem se­ni, hem ai­le­ni, hem de Hüsnü ve Yıl­maz’ı ta­le­be­li­ği­me ka­bul edi­yorum’ di­yor. Se­ne 1942… Bir­kaç ta­ne, o za­man for­ma for­ma ri­sa­le­ler, Otuz Üçün­cü Söz, Yir­mi Üçün­cü Söz gi­bi ri­sa­le­ler ve­ri­yor.

“Ba­bam gel­di. Ben il­ko­kul bi­rin­ci sı­nıf­ta­yım, okul­dan ye­ni gel­miş­tim. Ba­bam bi­ze, ‘Ben böy­le bü­yük bir za­tı zi­ya­ret et­tim, si­ze se­lâ­mı var, si­ze dua et­ti, si­zi ta­nı­yor’ de­di. Bi­zim çocuk ha­li­miz­le Üs­tad ru­hu­mu­za vi­ca­hen öy­le yer­leş­ti ki… Bir de ora­dan emir ve­ri­yor. Ben o za­man ye­di ya­şın­da­yım. Yaz­ma­ya baş­la­dık, ama o za­man­lar elekt­rik yok, yok­luk için­de­yiz. Kı­sa zaman­da elif, be di­ye ba­ka ba­ka öğ­ren­dik harfleri…

( ‘Ağabeyler Anlatıyor’ kitabının, birinci cildinden derlenmiştir…)

BİZE ULAŞIN  NURDAN HABER

1. ?  Nurdan Haber Facebook ​
2. ?   Nurdan Haber Twitter​
3. ?   Nurdan Haber İnstagram​
4. ? ​  Nurdan Haber YouTube
5. ?  Nurdan Haber Web Sayfası

Diğer Haberlere göz atın;