Risale-i Nur’un dış politika ile ilgili düşünceleri ve mesajları açıktır ve nettir

Doğudaki Milletler’e karşı Yani İslam toplumlarına karşı muhabbeti artırmak sulh yolunu açmak ve İttihad-ı İslam’a zemin hazırlamaktır.

Bu cihette “Nihai Hedef” İslam birliğini sağlamaktır. Yani Üstad’ın ifadesiyle “Cemahir-i Müttefika-i İslamiye” ye yürümektir. ( İslam Cumhuriyetleri Birliğine…)

Batıya karşı ise; düşmanlık duygusunu daima canlı tutmak bu duygunun İslam birliğini sağlayacağını düşünmek ve ona göre hareket etmektir.

Bu politikayı Bediüzzaman Said Nursi bir tek cümlede ifade etmiş;

“Şark husumeti, İslâm inkişafını boğuyordu; zâil oldu ve olmalı.”

“Garb husumeti, İslâm’ın ittihadına, uhuvvetin inkişafına en müessir sebebdir, bâki kalmalı.”  B.S.Nursi (Tarihçe-i Hayat (E.Neşriyat) – 133)

Bu nokta da önemli bir hususu unutmamak gerekiyor.

Bediüzzaman Hazretleri Batı’yı ikiye ayırıyor;

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

“Avrupa ikidir:
Birisi, İsevîlik din-i hakikîsinden aldığı feyz ile hayat-ı içtimaiye-i beşeriyeye nâfi’ san’atları ve adalet ve hakkaniyete hizmet eden fünunları takib eden bu birinci Avrupa’ya hitab etmiyorum.

“Belki felsefe-i tabiiyenin zulmetiyle, medeniyetin seyyiatını mehasin zannederek, beşeri sefahete ve dalalete sevkeden bozulmuş ikinci Avrupa’ya…” diyor. B. S. Nursi (Lemalar(E.Neşriyat) – 115)

Yani İslam Birliği için çalışırken Avrupa’nın bilim ve teknolojisinden de istifade etmektir.

Bu hedef ve maksada giderken Avrupa Birliği’ne girmek buna engel ise o noktada durup etraflıca düşünmek lazım.

Böyle bir temele oturmayan dış politikalar netice vermeyecektir/vermez.

Avrupa’nın biliminden fenninden ve teknolojisinden istifade edeceğim diye ona hayranlık duymak onun gibi olmaya çalışmak ve ona benzemek İslam’dan pişmanlık duymaktır. İslam’ın terütaze iman esaslarını Avrupa’nın batıl felsefesine tercih etmek demektir.
Nurettin Huyut