Değerli Kardeşim,

Kuran ve Risale hakkındaki yazınızı okudum. Meseleyi gayet güzel izah etmişsiniz. Hem tebrik hem de teşekkür ederim. Bu vesileyle bir hususu daha söylemek istiyorum. “Nur Talebesi kimdir?” sorusuna kısa bir cevap denemesi olacak bu. Detaylara girerek zamanınızı almak istemem. Sadece birkaç esas noktaya temas etmekle yetineceğim.

Birincisi: Nur Talebesi, Kuran hakikatlerinin tefsir, izah ve ispatı olan Risaleleri okuyan, istifade eden ve bunları umum insanlara neşre çalışan, bunu hayatının en mühim meselesi yapan kişidir. Mektubat kitabı bunu şöyle tarif ediyor: “Talebeliğin hassası ve şartı şudur ki: Sözler’i kendi malı ve telifi gibi hissedip sahip çıksın ve en mühim vazife-i hayatiyesini, onun neşir ve hizmeti bilsin.”  

İkincisi: Nur Talebesi olmak için sadece okumak, istifade etmek yetmez, aynı zamanda neşir ve tamim hizmetini Risalelerde anlatılan kıstaslara ve düsturlara göre yapmak gerekir. Muhterem müellif Kuran’ın hakikatlerini ilmi surette izahla yetinmemiş, aynı zamanda hizmetinin düsturlarını da ayan beyan tespit etmiştir. Nurları okuyup istifade etmekle birlikte bunlara uygun davranmayan kişi malumat sahibi bir mümin olabilir ama Nur Talebesi olmaz. 

Üçüncüsü: Nur hareketinde şahıs yerine kitap esas alınmıştır. Bediüzzaman Hazretleri bunu şöyle ifade eder: “Bu zaman, şahs-ı manevi zamanı olduğu için, böyle büyük ve baki hakikatlar, fani ve aciz ve sukut edebilir şahsiyetlere bina edilmez!” Nur hareketi İslam aleminde şahıs merkezli hizmetten kitap merkezli hizmete geçişin de adıdır. Şu halde, aklını başkasının cebine koyan, iradesinin dizginini bir şahsın eline teslim eden kişi bu tarife uygun bir Nur Talebesi olamaz.

Dördüncüsü: Nur Talebesi, düsturların zaruri bir sonucu olarak, siyaseten taraf olmaz. Zira iman herkese lazım. İslami hakikatleri her bireyin ihtiyacı var. Siyaseten taraf olunursa, belli bir kesim belki bir derece istifade eder ama öbürleri mahrum kalır. Bu da milyonlarca insanın ebedi hayatını kurtarma hizmetine zarar verir. Nurlarda birinci derecede önemli olan ebedi hayattır. Dünya hayatı sonra gelir, ahiret hayatına menşe olması cihetiyle bir kıymeti vardır.

Beşincisi: Nur Talebesi hükumetin işine karışmaz. Müspet, yapıcı, teşvik edici fikirlerini iletmekle yetinir. Her zaman hürriyet ve demokrasinin yanında yer alır. Halkın hür iradesini kaderin takdiri olarak görür. İstibdat ve vesayet kimden gelirse gelsin ona karşı çıkar. İmana hizmet hususunda hükumetten beklentisi, dini öğrenme, yaşama ve neşretme hürriyetine mani olmamasıdır. Bundan fazlasını “nur üstüne nur” kabul eder. 

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

Altıncısı: Nur Talebesi her mümine kardeş nazarıyla bakar. Kavga etmez. Husumet etmez. Muhabbeti esas alır. Yanlış anlaşılan bir mesele varsa onu izaha çalışmakla yetinir. İftirak noktalarından ziyade ittifak noktalarını nazara alır ve onu gösterir. Müslümanların birlik ve beraberlik içinde olmalarına fevkalade önem verir. Kendini “Biz muhabbet fedaileriyiz, husumete vaktimiz yoktur” sözüne uydurur. Bunun manası, muhabbetin devamı için her şeyini feda etmek demektir. Tersini yapanlar Nur Talebesi olamazlar.

Yedincisi: Nur Talebesi gayenin, maksadın, hedefin meşru olmasını yeterli bulmaz, vasıtanın da mutlaka meşru olmasını şart koşar. Gayretini neticeye bina etmez. “Benim vazifem çalışmaktır, netice Cenabı Haktan’dır” diye düşünür. Kuvvet yerine hakkı esas alır. “Bütün kuvvetinizi ihlasta ve hakta bilmelisiniz” düsturunu hayat ilkesi yapar.

Görüyorsunuz ya, mesele ince, derin, hassas… Başka söyleyeceklerim de var ama sizi yormak istemem. “Arife tarif yeter” diyerek gerisini Risalelere bırakıyorum. 

Kalbinizin sahibine emanet olunuz.

Ömer Sevinçgül