| Güneş batıyorken akşam Şu karşı yamaçta görünen, Mor bir renge bürünen Küçük, kerpiç evde olsam! |
| Dünyânın gürültüsünden uzak; Ne radyo, ne televizyon! Derde – tasaya son. |
| Bir köşeye uzanarak, Güneş batıyorken akşam, Derin hülyâlara dalsam… |
Seyfeddin Yağmur
