Cemreler düştü. Bahar yakındır. Hayatlarından ümit kesilen varlıklar yeniden canlanarak yüzümüze tebessümler saçacaklar. Kupkuru köklere hayat suyu yürüyecek. Dünya, cazibedar manzaralarla dolacak. Kanlar damarlarda daha bir hızlı cevelân edecek. Unutulmuş renkler ve kokular âlemi şenlendirecek. Bu güzelliklerin küçük âşıkları olan bin bir mahlûk yeryüzünü süsleyecekler. Tabiatla birlikte ruhumuzda ümitler çiçeklenecek. Güzel günlere, özlediğimiz ılık ve güneşli vakitlere kavuşacağız.

Tam ümidimiz kırılmışken, artık tahammülümüz kalmamışken, gücümüzü tükettiğimizi fark ettiğimiz sırada her şeye yeniden başlayacağız. Kararan ufkumuz ışıyacak. Sararan benzimize renk gelecek. Kilitlenen dudaklarımıza tebessüm gülleri takacağız. Bedbinliğin yerini nikbinlik alacak. Alemimiz sürur ve feraha erecek.

Bizim bir saksıda bir çiçeğimiz bile yoksa;  bir ağacımız olmasa,  bir bahçemiz bulunmasa,  yine bahar gelecek. Evlerimize hayat dolacak. Pencerelerimizden neşe girecek. Perdelerimizden sevinçler süzülecek. Gözlerimizle birlikte gönüllerimiz ışıyacak ve ısınacak.

Kâinatta insanların eliyle meydana gelen hangi olay, kâinatın akışını bozmuştur? Hangi harp, hangi zulüm kıştan sonra baharın gelmesini önleyebilmiştir? Belki bir kısım tarlalar talan edilmiştir, ormanlar yakılmıştır, sürüler boğazlanmıştır; ama, bitkiler yine bitmiştir, fidanlar yine yeşermiştir, doğumlar yine devam etmiştir. İlâhî kanunlar işlemeyi, yaratılış tecelli etmeyi, varlıklar ezelî programları doğrultusunda çalışmayı sürdürmüştür.

Beşerin eliyle yeryüzü sayfasında yazılan pek çok mektup yırtılabilir. Bin bir emekle inşa edilen nice san’atkârane eser yok olabilir. Firavunların, Nemrutların yaptırdığı taşlaşmış zulüm heykelleri yerle bir olabilir. Nice  erişilmez kaleler, muhteşem saraylar yıkılabilir. Nesiller boyu süren saltanatlar tarihe gömülüp silinebilir. Ama, yeryüzünde cari olan âdetullah değişmez. Her kıştan sonra bahar, her yazdan sonra güz, kıyamete kadar, dönüp duracaktır.

Bu hakikati kavrayan için hiçbir kış ebedî değildir. Hiçbir sıkıntı sonsuz olamaz. Her gecenin bir sabahı mutlaka vardır. Sabır ve sükûnet, onlara kavuşmayı çabuklaştıracak ve kolaylaştıracaktır. Maddî veya manevi her darlığı bir genişlik takip eder. Bu Cenab-ı Hakk’ın bize bildirdiği ezelî bir gerçektir. Beşerin binlerce yıllık tecrübesi de bunu tasdik etmektedir.

Gözleri ufuklarda, ümitlerle parlarken ölmek, yeis içinde ve kapkara bir yürekle ölmekten yeğdir. Kalbi, kendisini yaratan yüce Allah’ı anmaktan geçici ve kıymetsiz varlıklara dönmeyen insanı, hangi elem mahzun edebilir? Cesedi, kışın en şiddetlisine bile maruz kalsa, ruhu baharda olana ne gam? Ruhu cennet hayalleriyle meşgul, aklı yaratıcının kerem, ihsan ve rahmetini bekleyen bir kimse, bedenen çektiği ıstırabı duymaz bile…

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

Hayatının bütünü zahmet ve meşakkatlerle bile geçse, cennetin müjdesi, insanı mutluluktan çıldırtmaya yeter. Kışın zemheriri, baharın latif bir esintisi ile unutulur. Bir kelebeğin nakışlı kanadı, kar ve buzla kaplı ovaların manzaralarına denk olur. Sevimli arının vızıltısı, dondurucu soğuk rüzgârların sesini bastırır. Sayısız çiçeğin melekleri doyuran kokuları; ısıtma vasıtalarının kokularını, islerini, sislerini dağıtır.

Maddî kışlar gibi manevi kışlar da son bulacaktır. Fırtınalar ve boralardan sonra, etrafa savrulan tohumlar çatlayacak, sümbüller verecektir. Sıkıntılar içinde kalan istidatlar, inkişaf edecektir. Manevi mertebeler açılacak, gelişmeler gelişmeleri takip edecektir. Bahar yağmurlarıyla eriyen karların soğuk, ak köpüklü selleri gibi, önüne kattığı çeri-çöpü, taşı-çakılı, çevreyi kirleten bitki enkazını denizlere sürükleyip götürecektir.

Bahar sağanağından sonra, pırıl pırıl gök yüzünde renk saçan gökkuşağı gibi, manevi semada nurani yollar ortaya çıkacaktır. Bu hâl gözü ve gönlü olan herkese ebedî saadetin müjdesini  verecektir.

Ekrem Kılıç