Mustafa Ekmekçi Ağabey geçmişin en sıkıntılı, en baskılı dönemlerinde Risale-i Nur’un fahrî kargosu idi… O, içleri Risale-i Nur kitaplarıyla dolu ağır kasaları senelerce sırtında taşıyarak Anadolu’daki muhtaçlara sevk hizmetini almıştı üzerine… Tıpkı Halil Yürür Ağabey gibi… PTT’ye, bazen de Kahraman Pilot Ali Demirel’in askeri uçağına yetiştiriyorlardı bu ağır kasaları…

Mustafa Ekmekçi’yi İstanbul Bağcılar’da bulunan mütevazı evinde ziyaretimiz olmuştu. Kendisiyle uzun sohbetimiz oldu, hatıralarını kaydettik. Bu fedakâr ağabeyimiz iki sene önce bugün 27 Ocak 2014 tarihinde Hakka yürüdü… Onu rahmetle anıyoruz…

Mustafa Ekmekçi

Mustafa Ekmekçi Anlatıyor

1940 yılında Çankırı’nın Ilgaz ilçesinin Akçaören Köyünde doğdum. 1954’de İstanbul’a geldim. İstanbul’a hafızlığı bitirmek için gelmiştim. Süleymaniye Kirazlımescit Sokakta bulunan 46 nolu nur dersanenin sahibi Abdurrahman Tan ağabeyin dükkânı vardı, orada çalışmaya başladım.

ÜSTAD ABDURRAHMAN AĞABEYİ HANIMLARA VEKİL YAPTI BİZ DIŞARI ÇIKINCA GÜLÜŞMEYE BAŞLADIK

Hz. Üstad’a ikinci ziyademizi Kirazlımescit dersanenin sahibi Abdurrahman Tan ağabeyle beraber yaptık. Sene 1958. Abdurrahman ağabeyin oğlu Muammer ve kayınbiraderi de vardı. Hanımlar Rehberi’ni götürdük giderken. İstanbul’da Hanımlar Rehberi basıldı, -teksir değil basıldı- telif hakkını götürdük Üstad’a, Isparta’ya. Trenle gittik, bir buçuk gün sürüyordu o zaman o kara trenlerle Isparta.

Isparta’ya vardık. Dedik, önce bir hamama gidelim, yıkanalım, hem de boy abdestiyle gidelim Üstad’a. Trende üstümüz toz-duman olmuştu. Girdik hamama, bir genç geldi, “İstanbul’dan gelenler kim?” dedi. Birisi cevap verdi. Daha bizi hiç kimse görmemişti Isparta’da. O genç, “Üstad sizi bekliyor” dedi. “Git çağır” demiş Üstad. Hemen toparlandık, kurumuyuz, yaşmıyız bilmiyorum artık. Yarım yamalak yıkanıp çıktık. Dolambaçlı yollardan, oradan-buradan geçirdi, götürdü Üstad’ın evine bizi. İçeri girdik, ağabeyler vardı. İkindi namazını kıldık. Üstad’ın odasını biliyorsun. Sağdaki odada namaz falan kılıyorlar ağabeyler, öbür oda da yatak odası, yerde yatıyorlar ağabeyler. Mutfak yok, bir tane pompalı gaz ocağı, bir tane alüminyum tencere var büyükçe. Bir avuç pirinç attın mı bir tencere oluyor. Ondan yedik yani biz.

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

Bayram Yüksel Ağabey “Gidiyoruz Üstad’a” dedi. Girdik, şöyle halka şeklinde oturduk önüne. Abdurrahman Ağabeyin oğlu Muammer on yaşındaydı, küçüktü daha. Muammer’e “Benim suyumdan ver” dedi. Üstad’ın suyu pencerenin dışında duruyordu, verdi. Ben bize de verecek diye düşündüm ama vermedi. Üstad Muammer’e dedi ki “Seni kabul ediyorum, seni çocuklara vekil olarak gönderiyorum” dedi. Kayınbiraderine “Seni Erzincanlı hemşerim olarak kabul ediyorum” dedi. Abdurrahman ağabeyler Erzincanlı idiler. “Bütün hemşerilerime seninle vekil olarak selam gönderiyorum” dedi. Sıra geldi Abdurrahman Ağabeye; “Seni biraderzadem Abdurrahman yerine kabul ediyorum. Seni hanımlara vekil yapıyorum” dedi. Sıra bana geldi “Seni de dersanelere vekil olarak veriyorum” dedi. Daha başka bir şey konuşamadan çıktık. Geldik beriki odaya, orada biraz çorba içtik. Başka bir şey yoktu dersanede. Bir tek çorba vardı, pirinç çorbası. Tadı iyiydi ama…

Seni hanımlara vekil yaptım dediği Abdurrahman Tan, Süleymaniye Kirazlımescid Sokak 46 nolu dersanenin sahibiydi

Trene bindik, orada kalmak yoktu, Üstad Isparta’ya gidenlerin hemen dönmelerini isterdi. Trende Abdurrahman Ağabey: “Üstad niye beni hanımlara vekil yaptı yahu?” diye hayretle soruyordu. Ne bilelim biz diye herkes gülüyor, herkes bir yorum yapıyordu trende. Altı sene sonra Abdurrahman Ağabey bir araba aldı, hanımlara ilk dersi o başlattı. Hanımları evlerinden alıyor, dersten sonra yine evlerine bırakıyordu.

Ömer Özcan, Ağabeyler Anlatıyor-6