Münazarat’tan
200. İlimde de taksima’l-âmâl kaidesi bitemamiha işletilmelidir.. Ta şubeler birbirine medhal ve mahreç olmakla beraber, her bir şubeden mütehassıs çıkabilsin.
201. Hayat cidaldir. Şevk ise matiyyesidir. İşte himmetiniz şevke binip mübareze-i hayat meydanına çıktığı vakit
a. En evvel ye’s rast gelir. O düşmana “lâ teknetû” kılıcını isti’mal et!
b. Sonra meylüttefevvük istibdadı başlar. “künü lillâh.” hakikatını o düşmana gönder.
c. Sonra da ile’l-i müteselsiledeki terettübü atlamakla müşevveş eden acûliyet çıkar. “vesbirû ve sâbirû ve râbitû.” yu siper et.
d. Sonra başkasının tekâsülünden görenek fırsat bulup, hücum edip belini kırar. Siz de:”ala’llahi lâ ğayrihi fe’l-yetevekkeli’l-mütevekkilûn”hısn-ı hasînini himmete melce’yapınız.
e. Sonra da acz ve nefsin itimatsızlığından neş’et eden ve işi birbirine bırakmak olandüşman-ı gaddar geliyor. Siz de:”lâ yedurrüküm men dalle ize’htedeytüm.”hakikatını üzerine tutunuz.
f. Sonra allahın vaifesine müdahale eden dinsiz düşman gelir, himmetin gözünü kör eder. Siz de:”istakim kemâ ümirt.”, “velâ teteemmer alâ seyyidike.” Hakikatiyle mübareze ediniz.
g. Sonra umum meşakkatin anası ve umum rezaletin yuvası olan meylü’r-rahat geliyor. Siz de: “ve en leyse li’l-insâni illâ mâ seâ” celladını üzerine salınız.
HUTBE-İ ŞÂMİYE’DEN
202. Hissiyât-ı insaniye bir dirhem lezzeti, ileride bir batman lezzete tercih eder.
203. imanda manevî bir cennet ve dalâlette manevî bir cehennem bu dünyada da vardır ve Risale-i Nur bunu ispat ediyor.
204. Bu fırtınalı zamanın, hissi iptal eden ve beşerin nazarını afâka dağıtan ve boğan cereyanlar iptal-i his nev’inden bir sersemlik vermiş ki, ehl-i dalâlet mânevi azabını muvakketen tam hissetmiyor. Ehl-i hidayete dahi gaflet basıyor, hakiki lezzetini tam takdir edemiyor.
205. avrupalılar terakkide istikbale uçmalarıyla beraber izi maddî cihette kurûn-u vustâda durduranve tevkif eden altı hastalıktır:
a. ye’sin, ümitsizliğin içimizde hayat bulup dirilmesi.
b. sıdkın hayat-ı içtimaiye-i siyasiyede ölmesi.
c. adavete muhabbet.
d. ehl-i imanı birbirine bağlayan nurani rabıtaları bilmemek.
e. çeşit çeşit sari hastalıklar gibi intişar eden istibdad.
f. menfaat-i şahsiyesine himmetini hasretmek.
[table id=174 /]