Mîlâdî: 31 Ocak 2016, Pazar, 22.00
Hicrî: 21 Rebî’ü-l âhir1437
Rûmî: 18 Kânún-i Sânî 1431
Bir ömür vermişdi Nûr’a, pür-sürûr;
Kabri olsun, yâ İlâhî, ayn-i nûr!
Söylesin: (hem-karn belîğ) ( هم قرن بليغ ) târîh-i mevt; (Hicrî: 1437) *
Etdi rihlet Nûr’a, Ahmed Aytimur…
Gelmiş, İstanbul’da bulmuş Nûrlar’ı;
Hazla dolmuş ma’nevî unsûrları.
Bir ziyâret eylemiş Üstâd’ı ki,
Feth olunmuş, hep yıkılmış sûrları…
Küfre gālib ceddimin ahfâdıdır;
El-azîz’in bir azîz evlâdıdır.
Hem Hulûsî Albay’ın hemşehrisi;
Nûrlar’a hâdim, neşrinin mirsâdıdır.
Şaşmamak zordur bu cevvâl gayrete;
Böyle hiç eksilmeyen hâs himmete…
Nûr’a vakfetmiş bütün mevcûdunu;
Gençliğin şevkiyle koşmuş hizmete…
Derd değil mal, mülk, makām, ev, âile;
Kalbi meşgúl olmamış dünyâ ile…
Tek hedef: îmân ve Kur’ân hizmeti;
Neşr-i Envâr tek fikir, tek gāile…
Böyle geçmiş gāliben yetmiş sene;
Hakk, muvaffak eylemiş Nûr neşrine.
Şân ü şöhret yok: tevâzu’ ehlidir;
Gāye tekdir: Nûr’a olmak âyine…
Her doğan, bir gün ölür elbet; bu hak;
Ma’rifet insan doğup leş olmamak…
Çok şükür, Tullâb-i Nûr îmânlıdır;
Mevte rahmet der, duyar hep iştiyâk…
Rahmet et, Rabb’im, kimin îmânı var;
Kim ki müslim, yâ Rahîm, yâ Gird-gâr,
Başda Âdem (as), en nihâyet son kulun,
Âhiret yurdunda olsun bahtiyâr…
Şanlıurfa, 01.02.2016
Ekrem Kılıç
*[Oldu târîh: (tâc-i gàlib) ( تاج غالب )mevtine;] (Hicrî: 1437)
Hesâbı ve îzâhı:
Arûz’un (Fâilâtün/fâilâtün/fâilün) vezni ile tanzîm edilen bu târîh
manzûmesinde, ilk kıt’ada, üçüncü mısra’da geçen (hem-karn belîğ)
(belâğatlının zamanında yaşayan) kelimesinin Arab harfleriyle
yazılışında, harflerin ‘ebced’ değerleri toplamı 1437’dir.
*İşaretli mısra’da da, ayrı bir târîh düşürülmüş olup, (tâc-i
gālib)’in (muzaffer, yenen tâc) harflerinin ‘ebced’ değerleri toplamı
yine 1437’dir..