Nurdanhaber – Haber Merkezi

Zamanın Kıymeti

İnsanlar, kuru bir yaprak gibi rüzgâra kapılıp gidiyor. Yıllar, aylar, haftalar, günler akıp geçerken, beşer, neler kaybettiğini kavrayamıyor. Halbuki, en kıymetli varlıklardan biri de zamandır. Geriye dönüşü mümkün olmayan bir yolculuktur insanoğlunun mâcerâsı… Kaybedilenin yerini tutacak başka bir şey henüz keşfedilmemiştir.

Hz. Peygamber (sas) ümmetine, zamanın kıymetini ve en faydalı şekilde nasıl kullanılacağını öğretmiştir. İslam dîni kadar zamana önem veren bir başka sistem yoktur. İnsanların, Cenâb-ı Hakk’a karşı yerine getirmeleri gereken kulluk görevleri zamanla kayıtlıdır. Yaşayışın her anı ve her dilimi ayrı bir önem taşımaktadır. Bunlarla, hem dünya hem âhiret hayatı kazanılacaktır. Onun düzenli şekilde kullanılmaması dünyada da ukbâda da zarara yol açacaktır.

Kendimizce kıymetli saydığımız eşyaları nasıl koruyorsak; zamanı da öylece kollamalı değil miyiz? Âvâre geçirdiğimiz, işe yaramayan sâniyeleri bile arayıp, ahlarla vahlarla pişmanlığımızı belirteceğimiz vakitler olacak. Kaldı ki, bizler yılları bile bomboş geçirmeyi önemsemiyoruz… Beşer, düşe kalka ilerlerken olaylardan ibret çıkarıyor. Zamanı değerlendirmenin, dünyayı elde etmek için en temel kural olduğunu öğrenmiş… Maddî ve mânevî alanlarda yücelmiş topluluklara bakınız: Zaman konusunda ne kadar hassasiyet gösteriyorlar…

Geçenlerde Hz. Üstâd’ın Tarihçe-i Hayat’ını okurken, vakti ne titizlikle kullandığını, diğer bütün davranışları gibi, zaman konusunda da âzâmî bir sûrette iktisâda riâyet ettiğini gıpta ve ibretle tekrar hatırladım. Kendimize Üstâd kabul ettiğimiz bu Zât’ın her hâlinde bizim için şaşırtmaz ölçüler olduğuna, hayâtımızın bir çok safhasındaki hâdiselerin şâhitliği yetmez mi? Abdest tâzeleme sırasında geçen kısa bir anda bile hizmetle meşgul olması; uykuya, konuşmaya, yemeye, dinlenmeye ayırdığı vakitleri bile en verimli şekilde geçirmeye çalışması, her hususta, muktedir olduğu kadar, Peygamberimiz (sas)in sünnetine nasıl uyduğunu göstermiyor mu?

TV başında bomboş geçirdiğim vakitler için utanarak hayıflandım. “Amerika tavukları” ile ilgilenen kişinin o zamandaki gafletinden daha değişik ve kalın bir gaflet içinde bulunduğumu fark ettim. Yalnızca TV mi? Lüzumsuz nice meşguliyetler, nice konuşmalar, nice âvârelikler… Haydi, geçirdiğin onca vakti telâfi et bakalım!.. Ne mümkün?

SİNGAPUR’DA İSLAMİYET VE RİSALE-İ NUR HİZMETLERİ…

Kazaya kalmış namazlar, sünnetleri terk ile yerlerine kaza kılarak mı olsun, yoksa ayrıca mı îfâ edilsin diye yıllardır konuşulur ve tartışılır. Müslümanlar, acabâ zaman mı bulamıyorlar da bu mühim işi bitiremiyorlar? Hayır, harcanan o kadar vakit var ki, hepimizce mâlûm, toplasak nice on yıllarımızı doldurur…

Hayâtımızı şöyle bir teftiş etsek, ne kadar lüzumsuz sarf edilmiş vakitlere rastlayacağız! Ne dünyâmıza yaramış onlar, ne âhiretimize… Su gibi akıp gitmiş ömrümüzden… Geri dönüşü aslâ mümkün olmayacak nice kıymetli anlarımızı hebâ etmişiz!..

Tabiî, bütün kayıplarımızda olduğu gibi, elimizde kalanların kıymetini bilmek ve gidenin arkasından boş yere daha başkalarını kayıp etmemeye çalışmak aklın gereğidir. Hemen, şimdi, yapılabilecek işlerimizi süratle gözden geçirip bir karar vermeliyiz. En önemlilerini en başa alarak yola koyulmalıyız. Kayıpların giderilmesi de ancak kalan zamanı iyi kullanmakla olacağına göre, noksanlarımızı bir an önce telâfiye başlamalıyız. Yoksa, gidenlerin arkasından tuttuğumuz yasımız da kayıplar hânesine yazılacak ve iç içe geçen dâireler gibi zamanı, bir türlü ne durdurabileceğiz, ne eksiklerimizi giderebileceğiz, ne de âcizliğimizin ve zayıflığımızın ezici baskısından kurtulabileceğiz…